KİŞİLİKSİZ İNSAN
Kiþiliksiz insan her yerde kendini belli eder,
Dünyalýk için heva hevesinin peþinden gider,
Münafýklýk iþlemiþtir onun ruhuna azar azar.
Niyetini daima gizler, dostuna mezar kazar.
Hak ve adaletin terazisini tartmaz,
Ýnsanlýðýn hayrýna bir adým atmaz,
Gecesi gündüz olur, gündüzü gece,
Hayatýný beyhude sürdürür böylece.
Toplum nazarýnda kuþ gibi hafif, aðýrlýðý yoktur,
Masum ve mazlumlarý altýnda ezmesi pek çoktur.
Aklýnda her an sinsi þeytanlýklar dolaþýr durur,
Nefsinin isteðini elde edemeyince hemen kudurur.
Nerde bir bataklýk, çoraklýk varsa ordadýr.
Hayra solumaz, þerden yana tavrý ortadadýr.
Hakký galip görünce, büklüm büklüm bükülür,
Yalanlarý ortaya çýkýnca çorap ipliði gibi sökülür.
Diyar diyar dolaþýr, saðýmlýk bir koyun arar,
Kimsenin yüzüne bakmaz, babasýný bile soyar.
Aç gözlülük kör etmiþtir kalbinin derinliklerini,
Hayat penceresi kapanmýþtýr, tutamaz dileklerini.
Kiþiliðini, bu dünyada bulamayan sefil insan,
Ýki dünyasýný da karartmýþ, hayatý olmuþtur ziyan.
Ömrün çakýl taþlarý, yaþadýklarýna þahitlik yapar,
Bin bir yalan talanla Rabbinin huzuruna çýkar…
10.06.2017
Yozgat
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.