Davranasýn yiðidim, henüz güneþ batmadan. Karanlýk ufkumuza, siyah bir perde çeker. Gönlündeki cevherle, borana çarpýlmadan. Cevval olursan eðer, takýlmaz döner teker.
Yiðit durmak yaraþmaz, engelleri aþta git. Sevda yüklü buluta, aþk ile abanda git. Çilen ibriþim olsun, ördüðünü giyde git. Muradýna nail ol, olmasýn ömrün heder.
Gençlik bu, delilikten bir þubedir demiþler. Bu minval üzerine, gençleri hoþ görmüþler. Yiðit; atiye nur saç, sana gülü vermiþler. Mazinde erdem yoksa, atiyi bihuþ eder.
Sarsmasýn ümidini, ters yönden esen rüzgâr. Ýnan imanýn nurdur, ufkunda parlar Nigar. Can uçmak ister dosta, sakýn olma perdedar Þahadete talip ol, ruhun cennette gezer.
Öyle diri yaþa ki, ölüm senle dirilsin. Ne güzel hayat diye, bize misal verilsin. Arif olan erlere, bahçeden gül derilsin. Deðmesin gözlerine, helal olmayan nazar.
Mehmet Demirel 05.07.2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
m.demirel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.