Bizler Kapitalist þiddetin Kucaðýnda büyüyen Yorgun çocuklarýz Herþey parayla alýndý bize Savaþlar, göçler ve ölümler Gökler her zaman mavi deðildi Umudu tutumlu kullanmaya Mecbur býrakýldýk Sýrasýyla boðazladýlar Çocukluðumuzu Kimimizin nefesi Kimimizin umudu asýldý Bizler çizilmiþ sýnýrlardýk Kendi ötemize yasaklanmýþ Ýçimize kapatýlmýþtýk “Asil” yargýlarýyla tutukladýlar Vurgunluðumuzu Saflýðýmýzý. Topraðýn Umutla doðurduðu fidelerdik Sancýsýna saygý duyulmamýþ
Yine de ne güzel þey Ölmekle yaþamýn arafýnda Memesinde Ýnanç emziren Analarýn Çocuklarý olmak Çoðalarak akan mutsuzluða Düþ kaptýrdýkça Ýnatla gülümsemek Namussuzluða.
Murat Demirci
Sosyal Medyada Paylaşın:
muratdemirci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.