muratdemirci
Evvel
muratdemirci

Evvel





Neyimiz varsa bizden
Bir ben kalıyorum
Usul bir ışıkla uyanan
Sokaklar sonra
Eskiyen zamana
Ve onca acıya doğrulup
Büyüyorum
Üşüyor evler
Kimsesiz sazlar gibi
Asılı dururken
Dünyanın duvarına
Çocukluğumu soruyorum anneme
Annem
Uykusundan uyanmıyor...

17.06.2017

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.