Neyimiz varsa bizden Bir ben kalıyorum Usul bir ışıkla uyanan Sokaklar sonra Eskiyen zamana Ve onca acıya doğrulup Büyüyorum Üşüyor evler Kimsesiz sazlar gibi Asılı dururken Dünyanın duvarına Çocukluğumu soruyorum anneme Annem Uykusundan uyanmıyor...
17.06.2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
muratdemirci Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.