Yüzler Safran Sarısı
Yüzler Safran Sarýsý
Aman dostlar þu bulutlar, kara daðdan karadýr
Nasýl gidem gurbet ele, benim yurdum buradýr
Yavrularým kuzularým, mahzun kalýr köyümde
Eller bilmez, benim derdim, ciðerimde yaradýr.
Nedendir ki beklemekle, geçer ömrün yarýsý
Ayrýlýkla dost olmuþtur, yoksul kulun karýsý
Bir hazandýr, bir hüzündür, gelip geçen, mevsimler
Boynu bükük, gözler nemli, yüzler safran sarýsý.
Bu tipiler, bu ayazlar, fukarayý dondurur
Parasýzlýk, umutsuzluk, nice ocak söndürür
Devlet kuþu yanýlýp ta, bir gün bacaya gelse
Þaþkýn talih bir taþ atar, bey evine kondurur.
Ýdris ESEN, 11 Aralýk, 2013, Erenköy
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.