ORMANLAR YANIYOR!...
Oturup aðlasam yanan dalýna
Tutuþmuþ petekten akan balýna
Zümrütten yapraklar yeþil halýna
Gözyaþým çare mi bilmem ki Yarab!
Kurudu çaðlayan billur pýnarlar
Yok oldu asýrlýk koca çýnarlar
Kovansýz kaldýlar öksüz arýlar
Gözyaþým çare mi bilmem ki Yarab!
Cümbüþü kesilen coþkun kuþlara
Perisi yok olmuþ pembe düþlere
Ýnsanlýk ayýbý zalim iþlere
Gözyaþým çare mi bilmem ki yarab!
Ne kadar kýrýlsam yakan ellere
Bir vatan karýþýr gider sellere
Tutuþmuþ dallarý verdik yellere
Gözyaþým çare mi bilmem ki Yarab!...
Semayý sararken kara bulutlar
Sincaplar yuvada kavruldu kurtlar
Tarumar olurken kuþlara yurtlar
Gözyaþým çare mi bilmem ki Yarab!
Benimle aðladý çamlar meþeler
Aleve yem oldu eski neþeler
Bizimdi el oldu zümrüt köþeler
Gözyaþým çare mi bilmem ki yarap!
Giden gitti gelmez,aðlamak boþa!
Sývayýp kollarý baþlayýp iþe
Yeniden yurt yapalým her kurda kuþa
Elbet çare deðil!Aðlamak Yarab!...
Süleyman ÜSTÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
ümit ışığı 2010 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.