Dalga fersah fersah iken denize.
Soyunup atlasan yüzemezsin ki.
Bir damla su gelse, kaçsa genize.
Pervaneler dönse, süzemezsin ki.
Bir mekânýn olsa, en modern yerde.
Arkasýný gizler, ancak her perde.
Gerçeði gören kim, söylesen nerde.
Bir kalemi açýp, yazamazsýn ki.
Gider gitmez elden, süslü variyet.
Dürüstlük tac olur, onur; marifet.
Yüreði açýnca müzeye niyet.
Yaðlý yollarýnda gezemezsin ki.
Çukurdan bakýnca, ufkumuz derin.
Geceler köz olur, gündüzler serin.
Anadan doðma gizemli körün.
Neye baktýðýný sezemezsin ki.
Üflenirse sur’a, çalýnsa bir zil.
Ruhumuz periþan, bedenler rezil.
Ömür biter bitmez, ortalýk kýzýl.
Alnýna yazaný, bozamazsýn ki.
Bir’isi emreder atar düðümü.
Kimi ölüm görür, kimi doðumu.
Aklýmda neleri düþündüðümü.
Beynimi kazsan da çözemezsin ki.
zekeriya duman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.