Hocam 16-Acemi
ilk defa bir baþkasýnýn elinde elim, ve ben hala tedirginim,
yaþýmdan inanýlmayacak çocuksu coþkular içerisindeyim
ellerini tutmak, saçlarýný okþamak var ama gitmiyor ellerim
içimden geçeni okuyor, yardým ediyor küçük aþkým, sevdiðim
bu týlsým hiç bitmesin.. ne olur, günahsa bin razý yüreðim..
oðlan hastanede, haným otelde.. ben oðlumun talebe evindeyim
þeytana gönüllü uydum, memnunum.. mahkumum, istekliyim
bu güne dek ne köy ekmeði.. ne de çay ile makarna yememiþim..
tatlý, hamarat, cevval bir kadýn küçük gülüm.. kadýným.. sevdiðim
ne þarap.. ne sigara.. ne otel.. ne kaçamak bilirdim.. cahilmiþim..
aþkým bana þarkýlar söylüyor, þiirler okuyor,benli danslar ediyor
sarýlýyor, öpüyor, þakalaþýyor, kaçýyor, ona eþlik etmemi istiyor
neler neler yapýyor.. ben bakýyorum, elimden hiçbir þey gelmiyor
belki de þarabýn etkisi.. onu istiyorum.. baþým dönüyor.. dönüyor
çingene gibi fal bakýyor.. bana bir doðum günü armaðan ediyor..
..
..
…
bir defa söyledim.. unuttu belki eþim.. o hiçbir þeyi ihmal etmiyor
acemiliðimle alay ediyor, gülüyor, “sen öpmeyi bilmez misin” diyor
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.