H A V A D İ S
HAVADÝS
Köyde havadisler kötü emmoðlu,
Aðzý kör kazmalar dal budar oldu.
Aþçý baþlarýmýz elleri yaðlý,
"Karným doysun"diye koç adar oldu.
Parlak libas giydi ganimetçiler,
Köyü esir aldý çek-senetçiler.
En çok güvenilen emanetçiler,
Dipsiz kazanlarda bal tadar oldu.
Ýrfan’la basýldý bizim fazilet,
Þeref beye metres çýktý asalet,
Köyümüzün asil kýzý adalet,
Kanun eþliðinde raks eder oldu.
Deðirmen taþýný tuttu köpekler,
Hasadýn üstüne çöktü þebekler.
Yanlýz anne sütü emen bebekler,
Dolar üzerinden borç öder oldu.
Her yýl çetin geçti ocaklar, martlar,
Hâl böyle olunca deðiþti þartlar,
Ota alýþýnca aç kalan kurtlar,
Besili koyunlar kurt güder oldu.
Seyit Osman Akyüz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.