Çaman
Asýrlar öncesinden yavaþ yavaþ sýzdýlar
Aldatma halka arken dinsiz düþmandýr yaman
Kalabalýk gözüktü lakin çok da azdýlar
Biz yalana kanarken kötüye kaldý zaman.
Bir demokrasi nutku göz boyandý hileyle
Gör insanlar aç susuz kuru ekmek çileyle
Bu âdemi þeytaný taþ gürzle helak eyle
Gökler ateþ kusarken diyemediler aman.
Tükeniþe giderken þimdi daðda kurt ulur
Öyle duyduk büyükten mümin uyanýk olur
Millet engin zekâyla doðruyu elbet bulur
Ýslâm’ý yok sayarken umut yolunda þaman.
Evler birer harabe koca kýta yanýyor
Elde tahta kepçeler kanýmýza banýyor
Mermi adres ararken aptal oyun sanýyor
Müslüman kan aðlarken sanki bir avuç saman.
Anneyi tanýmadan ölüyor bak bebekler
Türkü çaðýrýr gezer daldan dala þebekler
Gafletteki herkesi ayný akýbet bekler
Onlar hýnzýr gülerken sýcaktýr halâ maman.
Gülen dost yüzleriyle kapýmýza dayanýp
Uyarýsýz sessizce bombalarla doðranýp
Cehalet kader deyip sonsuzluða uyanýp
Bütün dünya susarken bir anda oldu çaman.
19.06.2017
Ahmet Çelik
ÇAMAN: 1- Kebap, pirzola 2- Kurutulmuþ pastýrmalýk et.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.