HAYAT KOLAY YAŞAMASINI BİLENE
Rüya gibi anlar olurmuþ bazen,
Hislerinin yoðunluðunu sindiremediðin.
Ulaþýlmaz sandýðýn hayaller,
Aslýnda en ulaþýlabilir hayallermiþ;
Gerçekten ulaþmak istediysen eðer.
Zor deðilmiþ hayat sanýldýðý gibi,
Sanýldýðý gibi kafaya takmaya deðmezmiþ.
Her þeyi Allah’a havale etmek varmýþ ama
Biz bilememiþiz bildiðimizi sanýp da…
En zorlar en kolaya dönüþebilirmiþ;
Gerçekten sevmiþsen eðer.
Aðlamak ile sevgi arasýnda
Ýncecik bir çizgi varmýþ
Aðlayýp da anlayabilene.
Gerçekten aðlayabilmiþsen eðer.
Denizin üstünden bakýp gördüklerin,
Denizin altýndakileriyle eþdeðermiþ.
Balýklar yine rengârenkmiþ.
Çok küçüklermiþ gerçekten yavru balýklar,
Sevgiyle büyütülmüþler.
Doksan yaþýnda hala el ele yürüyen nene ile dede,
Sevginin elini hiç býrakmamýþlar.
Sevgiyle doðup sevgiyle yeþermiþler.
Bebek sevgiden aðlamýþ ilk tokadý yediðinde,
Sevgiyle büyüyüp ‘Anne’ demiþ.
Susuzluk deðilmiþ çiçekleri kurutan,
Sevgisizlikmiþ.
Sevgi nedir diye sorduðunda þaire,
Yaþamaktýr demiþ.
Þiir de sevgiymiþ, hem de en yoðunundan.
En vazgeçilmez ve en aþýlmaz olanýndan.
Sevgi, sevgiliye gül vermekmiþ,
Gül yoksa gülüvermekmiþ.
Ve en önemlisi de,
Sevgiyi, sevgiyi verene sunabilmekmiþ!
Süheyla GÜNEÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.