Öyle bir sevdaya, düþtüm ki þair,
Yaza yaza kaðýt, kalem tükendi.
Yazýp yazýp yýrttým, sevdaya dair,
Kalem isyan etti, dilim tükendi.
Onu sevdiðimden, haberi yoktu,
Geç kalmýþ ilâna, boynunu büktü,
Velhasýl vebâli, çok aðýr yüktü,
Dedi kaldýrmaya, belim tükendi.
Sükutum ikrardýr, dilim lâl dedi
Nutkum bir çözülse, lebbim bal dedi,
Gönülden gönüle, her yer yol dedi,
Yürüye yürüye, halým tükendi.
Çark-ý felek beni, çýkmaza saldý,
Menzil çatal çatal, varýlmaz oldu.
Vuslatý visalim, mahþere kaldý,
Sýr’at köprüsünde, yolum tükendi.
Sevdamýn baðlarý, hazana durdu,
Kavruldu çiçeðim, dalýmý kýrdý.
Bülbülün avazý, ayyuka vardý,
Canana sunacak, gülüm tükendi.
Ýþte böyle hancý, sevda masalým,
Kýymetlim sus dedi, artýk susalým.
Yazgý böyle imiþ, kime küselim?
Figani feyatla, solum tükendi.
Kul Figani ( Erdem GÜMÜÞ)
16.06.2017 ÖZBEKÝSTAN
Dost kalemden inciler
29 Haziran 2017 Perþembe 02:08:10
Takýldý yüreðim felek aðýna
Derman yok çýkamam gönül daðýna
Kor olup düþtüm aþk ocaðýna
Savurdular yada külüm tükendi....sessiz þaire
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.