Niksar Güzellemesi
“Siz baksanýz bir þey göremezsiniz
Benim yurdumdur orasý!
Ardýçlar, gürgenler, tozlu yollar…
Tokat’la Niksar arasý”(Cahit Külebi)
Zifiri gecenin gök boþluðunda
Karanlýðý boðar ay’ý Niksar’ýn
Yaþlý çýnarlarýn sarhoþluðunda
Sohbetin demidir çayý Niksar’ýn
Dalgalanýr bayrak kale burcunda
Þehidimin kaný, yaþ var harcýnda
Yiðitler nöbette, vatan borcunda
Gönlümüze düþer say’ý Niksar’ýn
Külebiler uyur Anýt Mezar da
Ayaðýnýn izi saklý pazarda
Yürek kalemiyle þiir yazar da
Külebi’ye düþer payý Niksar’ýn
Þehit anneleri karalar baðlar
Plevne þehrinde bir yetim aðlar
Osman Paþa’mýza ses verir daðlar
Daðý, taþý aþar tayý Niksar’ýn
Bayrak nöbet tutar þehit yanýnda
Zalimler boðulur asil kanýnda
Pas tutmuþ kýlýçlar durmaz kýnýnda
Okla vedalaþýr yayý Niksar’ýn
Kelkit’ten beslenir Niksar Ovasý
Gençlik iksiridir temiz havasý
Bu diyarda yaþar insanýn hasý
Garibin dostudur, bay’ý Niksar’ýn
Hatýralar düþer yollara yaya
Bir varmýþ, bir yokmuþ; sanki bir rüya
Karþýbað’da dalar sonsuz uykuya
Cahit Külebi’dir beyi Niksar’ýn
Masmavi göðünde turnalar uçar
Bahar geldiðinde çiçekler açar
Sýladan ayrýlan gurbette nâçâr
Bengisu misali meyi Niksar’ýn
Türküler söylenir, sazlar çalýnýr
Kelkit Çayý’nda hep suya dalýnýr
Yayla havasýndan þifa alýnýr
Ruhuma ilaçtýr ney’i Niksar’ýn
Keþfi Meydaný’nda hayat akarken
Ayrýlýk hasreti yürek yakarken
Bulut yaþ döküp de þimþek çakarken
Güle þarký söyler çiyi Niksar’ýn
Kuzeyde yükselir Canik Daðlarý
Kavranlara dolar yayla yaðlarý
Ne bereketlidir yeþil baðlarý
Her derde dermandýr suyu Niksar’ýn
Bahar geldiðinde çiçekler açar
Soðuk sularýndan yolcular içer
Bu kenti görenler kendinden geçer
Hiç aratmaz þehri, köyü Niksar’ýn
Al bayraðý okþar her seher yeli
Bülbüllerin güle yetiþmez eli
Taþ Mektep’te ne der taþlarýn dili?
Topraðýnda vardýr büyü Niksar’ýn
Çamiçi’nde koyun kuzu meleþir
Pehlivanlar çayýr çimen güleþir
Dostun kederini, dostlar üleþir
Bir baþka güzeldir huyu Niksar’ýn
Türk alperenlerin kavli, ahdisin
Sevda çekenlerin gönül bahtýsýn
Daniþmentlilerin payitahtýsýn
Tarihe kök salmýþ boyu Niksar’ýn
Zamaný öðütür Saat Kulesi
Hüseyin Gazi’nin güldür nefesi
Karþýbað’dan gelir Emrah’ýn sesi
Gönlümü þen eder toyu Niksar’ýn
Bahçesinde açan gülleri güzel
Ýnce bellilerin halleri güzel
Bal kaymak misali dilleri güzel
Gönülde sohbeti koyu Niksar’ýn
Yýlanlý Köprü’den geçmeyen mi var?
Ayvaz sularýndan içmeyen mi?
Dünya gurbetinden göçmeyen mi var?
Haysiyet timsali soyu Niksar’ýn
M. NÝHAT MALKOÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.