Karanlýk odamýn,
Çatlak duvarlarýndan süzülür,
Mutluluk gizden gize ,ýþýnlarýn demetiyle..
Biliyorum zamansýzdý, bilinmezdi.
Bir çýnarýn topraða kök salýþýdýr sevgim..
Nereden bilirsiniz ki ,
Bilinmeyen zamanýn ötesinde ,
Bütünleþen ruhumun çaðrýþýmlarýný
Gülümsediðimi göremezsiniz.
Bir uyanýþýn ,bir isyanýn, bekleyiþidir sabrým.
Bir sevdadýr mavi yüreðimde,
Biliyorum dinmez mürekkebinden akan kelimelerim ,
O yüzdendir ki yazmalý ellerim .
Bilmediðimden deðildir susmalarým,
Sanmayýn.
Bilirsiniz ki;
Gökyüzünün aðlayýþlarý,
gök kuþaðýnda saklýdýr gülümsemesi.
Yeryüzüne berekettir , boy boy filizlenen umut.
Yaðmurun saðanaðýnda ne güzeldir güneþle büyümesi..
Biliyorum çorak topraklara faydasý olmaz..
Bir avuntu deðildir bu bende ki ,
Sanmayýn ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.