Hasretlim, memleket havasý solurum .
çocukluðumun geçtiði Karadenizdeyim.
Yazdýkça sana buralardan,
kitap arasýnda saklayacaktým,mektuplarý,
sandýðým yoktu..
Arabadan inince, oksijeni bol olan havasýný çektim ciðerlerime.
Sahil yolunda yürüdüm ,rýýhtýmma vardýðým da ,
Karadenizin hýrçýn mavi sularýnda ,
Geçmiþe özlemler beyinimde holta atmaya baþladý.
Kendi kendime olmanýn huzurundan olsa gerek.
Esen rüzgarlar sahilde hoþ geldin esinti der gibiydi bana
.Sahi sen nerden bildin beni karadeniz ,esinti olduðumu ,
dedim içimden..
þiirce söylemlerim sesizce yürek haneme kayd ederdi.
kalemde yoktu elimde o an amma,
þiir olma gönül dedim kendime.
// huzurun zamanýný,yürek haneme kurdum.
Bakýþlarýn ömrüme ,kýþta baharý verdi.
Gördüðüm düþleri hayra yordum.
Bendeki sevdanla gönül vuslata erdi ..//.___
Dalgýn vede yorgundum ,seni düþünüyordum .
Hýrçýndý deniz,duygusaldý esinti..
Uzun dere kenarýndan giden yoldan giriliyordu mahalleme.
Ýlk baþtaydý mahallemde Samiye teyzenin evi ,kapýsýnýn önüne oturmuþ,
Samiye teyze hala yerinde ,
-Hoþ geldun kýzum mm gönül ,dedi
Eline vardým gözlerine baktým ,
Ah koca çýnarýydýn mahallemizin sen ,
onca geçmiþ kokuyordu ki nefesinde ah Samiye teyze .
Söylendi bana ,,nedendi ki anlamadým sever miydi benide derdi yoksa ,
baþladý konuþmaya;
-Gönül, haburalarý özlemezmisun, anani bubani ,
nedendur yýllar yýlý geçtikçe celursun .bak kýzum ne diyeceyum,
býrak þu gurbetu gel hepten göç
evunde vardur,memleketindur, ne beklersun andur galasuca Ýstanbullarda da.
-geleceðim Samiye teyze zamaný vardýr ,az kaldý
deyip hoþ ayaküstü sohbetten sonra ilerledim yoluma.
Geçmiþten izler yok olmuþcasýna,
baka baka yeni yapýlan taþ binalar arasýndan yürüyordum.
Ben yabancý gibiydim doðduðum topraklara,ben kaybolmuþ gibiydim.
Mahallemde yoktu benim zamandakiler yerli yerinde..
En çok da Cemal dayýnýn bakkalýný aradý gözlerim,
ilkokula giderken sabah bakkala gider ama önce siyah önlüðümü de giyerdim.
kahvaltýya ekmeði yetiþmek için koþar adýmlarda soluk soluða hemen derdim
-"Günaydýn Cemal dayýýýý,
geldi mi ekmek ver iki tane", der
- "her sabahki gibi ilk müþterime
Gönül hanýma hemen iki ekmek geldiii
sýcacýk fýrýndan yeni çýktý "..derdi bakkal Cemal dayý..
Sevecen ,yaþlý tonton Cemal amcam iþte bakkalýn önündeyim ama yoksun .
Bakkal kapýsýna uzun tahtalar çakýlmýþ,kara kilitler vurulmuþtu.
Ben yürümeye devam ediyordum .
Geçmiþte saklý bir güne,tarihi bilemem ne .
Birden kaldýrým taþlarýný saymaya baþladým ,
Çizgi taþ oynamak geldi içimdeki o çocuk la, iyi bilirdik,büyümezdik biz.
Annem at kuyruðu yapardý saçlarýmý ,
Uzun siyah gürdü, belime kadar.
Bayramlarý elbisemin rengini mavi olsun isterdim ,
Göz nuruyla,dikiþ makinasýn da kendi elleriyle dikerdi annem,
Pazardan pazen kumaþý almadan önce sorardý ,
"Hangi renk istersin "diye ,
derdim "mavi olsun annem".
.Düþündüm de ben sahi çocukken bile mavi yi severdim
ama mavi anlamýný bilmezdim, büyüðünce öðrenecektim öðretmþti hasretli..
Bak yine seni yazmadan adýný anmadan duramýyorum hasretlim.
maviyi öðretenim..
Ben yürümeye devam ediyordum .
Geçmiþte saklý bir güne,tarih bilemem ne.
Mahallem ne çok deðiþmiþti ,Eskiden martýlar da yoktu.
ne çok çoðalmýþtý.
Ben yürürken gökyüzünden bana eþlik ediyorlardý.
bir an gözlerim aðaçla saklý ahþap evi aradý .
Bulamadým yerli yerinde aradýklarýmý,
Deðiþkendi evren,deðiþkendi insan ..
Ruhun damýtýllmasý olurmuy du,olurdu.
Ölümsüz olmazdý elbet hiç bir þey,
Acýttý içimi, o günler ,çocukluðumun anýlarýn daki hava yoktu.
Yoktu görmek istediklerim.
Topraðýn kokusu bile deðiþmiþken ,yaðmuru seven iklimlerinde.
Yosun kokularý getirirdi rüzgar mavi denizden ,
Salkým salkým saçaklý saçlarýmýn arasýndan eserdi.
Bir tek o ahþap ev yoktu yerinde sanki,devleþen binalarýn inadýna.
Ah Tahsin amca ,çakýr abla sizde yoktunuz.
_Devam edecek_
ESÝNTÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.