Bu kadar hüzünleri
hayatýn gergefine iþledik mi ey güneþ
bakacaðýn yerlerde yaralarým sýzlýyor
gittiðin günden beri aðlamýyorum artýk
gözyaþlarým boþuna aktýðýný bilmiyor
bir muamma sonrasý zaman treni kalktý
gözlerimden ruhuna fýrtýnalar býraktý
Kalbin derinliðini
ölçmeye gücüm yetmez
çýðlýk çýðlýða da bir yaþam
istemedik hiç bir gün
güneþlerin açtýðý seher aydýnlýðýnda
sorgulamadýk seni
kaybettiðim güzel dün
Alnýmda bu çizgiler niye ki kalýnlaþmýþ
daha çocuktuk yýllar önce
onlara hiç bakmazdým
ömür denen coþkunluk
bazen dev bazen çile
seni unutmaz belki geldiðin yerler bile
Sabrýmýn zirvesini zorlayýn geçen yýllar
zorlayýn en güzel yýllarýn acýlarý
yazdýklarým sýký dur unutmaz bunu kullar
unutmaz bizim gibi tatlý kiracýlarý
Dumaný tütüyordu
hayatýn þafak vakti
bir þeyler yitiyordu bilinmezliðe doðru
senin bu yüreðine coþkularý kim ekti
kimini unutmadýn kim gönlüne dilekti
Bak bakalým geriye diz üstüne kim çöktü
hüzünlü bir akþamda kimi aðlatýr yýllar
sen deðilsin herhalde sana yanan kadýnlar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.