daha anlaþýlmazlýk adýna derini soyuyorsun gecenin aklýndan eylüle kabuk baðlýyor bir mandalinanýn çýplaklýðýndan gözlerin yüzler unutulmuyor unuttun adlardan önce
baðdaþýný kursan da yürüyüp giden ayaklar var iþte o salýncaðýn çýðlýðý baþýn dönüyor saçlarýn ormanýn gölgesinden kurtulan kuþ kanadý aðaç onca gürültücü nefesi bir dumanlý daða bireyselleþtiremiyorsun artýk yalnýz bulutun ötesinden gelen sonsuz tane yaðmura
gerçeklik soyut sanat kavram gerçekten mavi tül denizi koþuyor kadýn biri sudan uçanlar olup uzaklarý anlattýðý iddiasýnda üstelik kedilerin kertenkeleyi idama hazýrlýyorlar yeniden dutluðun en zayýf dalýnda
0105
Sosyal Medyada Paylaşın:
patagon Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.