başka biri
baþka biri gibi bakýyorsun gökyüzüne.
kaç bulut takýlmýþ gözüne.
rüzgarlar bile anýmsamýyor,
kaç dal kýrýðý hapsetmiþ topraðýn kalbine.
biri gibi bakýyorsun; baþka / ve
yaþanmamýþ zamanlarýn umudunda,
koparýlmýþ gül yapraklarý gibi ömrünün,
sonbaharýnda yorgun ve arsýz bir silüet.
dokunulmamýþ göðün göðsünde,
öpülmemiþ dudaklarýnda avare yalnýzlýk.
adýmlanmamýþ yollarýnda kaç kalabalýk;
gibi yüzüme bakýyorsun bazen, anlamsýz.
baþka biri oluyorsun zaman zaman.
baþka biri gibi bakman öylesine normal.
fakat yine de seni sevebilirim:
göçmen kuþlarýn kanadýna takýlan umut.
olamazdýn sen, bir baþkasý. yani ellerime,
dokunmazdý böylesi yabancý. seçebilirdim
sözcüklerini öyle ya. kaç dal kýrýðý,
saplanmasaydý toprak diye kalbime.
01.ocak.2008
mustafa nazif
fotoðraf: mustafa nazif
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.