ÖZGÜRLÜK ATEŞİ

Uyandýr karanlýðýn içinden yýldýzlarla her geceyi,
Ýnsanlar için özgürlüðün gündüzüne.
Kanatlanýp uçsun sýnýrlar kalmasýn.
Karanlýðýn aydýnlýðý söndürenlere karþý bir savaþ ki bu,
Silahsýz...

Koma yaban gecelerde beni ay’sýz.
Sönsün yalým yalým yanan bu volkan yürek.
Sesim boþa gitmesin, yankýlanarak çýnlasýn.
Sesim boðazýmda kýsýlmasýn...

Barýþ yoksulu insanlar,
Nedir sizleri dünyadaki savaþýn beþiðinde böyle uyutan?
O mudur seni masallarla avlayan,
Sabrýn sonu selamettir dayan...

Senden baþka hiç kimse özgürlüðüm olmadý.
Senden baþka hiç kimse vataným deðil.
Sen benim güvenim ve inancýmsýn.
Ama þimdi seni sevmek için,
Esir olan mutsuz kalbim küle dönüyor.
Birçok rüya, hâyâl zafer paylaþmak istiyor seninle.
Gücüm sana duyduðum aþk kadar...

Ama biliyorum,
Ýçimde arzulardan büyük ve derin çukurlar var.
Benim aç ve susuz kalmýþ, fakir kalbim,
Ayrýlýðýn kucaðýna düþmemek için özlemi,
Bir bakýþla yaktý.
Senin uðruna sönüp, küllenerek teselli bulacak.
Can yoldaþým, ölmeden önce seni kucaklamak isterdim.
Ama ne yazýk ki bu mümkün olamadý...

Ey özgürlüðü elinden çalýnmýþ insanlar;
Benim bu dünyada bir baþýma kalmama izin vermeyin...

Figen ANAR

Sosyal Medyada Paylaşın: