Geçmiþin tünelinden geçti hýzlý ömür trenim Aaa, bakýn iþte þurda duran kýz benim! Biz koz helva arasýnda kaymaktý hayallerim Kehribar sarýsý tarlalarda güneþten yanmýþ tenim... Dantelli çoraplarým ve iki yandan saçlarým O zaman hep vardý benim papatyadan taçlarým Babamýn saçlarýma prensesim diye taktýðý... Üstümüz baþýmýz çocuk,barýþ kokardý... Huzur dilimizden oluk oluk akardý... Hayat denilen þey (bizim için) ýþýklý lunaparktý Müzik eþliðinde fýrfýrlý eteðimizi sola saða sallamaktý... Ateþli alnýmýza ýlýk vuran rüzgardý... Tanýmadýðýmýz geceye ninni olur damlardý... EN sevdiðim zamanlardý bizim orda bayramlar Haydi, pamuk eller ceplere, nerde bizim harçlýklar! Rafa kaldýrýlýrdý o gün gül kurusu yalanlar... Yakýn komþulardý tütün kolonyamýzdan nasibini alanlar... Mutluydu o gün hudutlardan güvercin ayaklarýnda Hýzlý haber salanlar... Çok özgürdü o gün gökteki uçurtmalar... Ne zaman geçti söylesene anne Tüm bu, bütün duraklar.... MERVE GÜREK
Sosyal Medyada Paylaşın:
poetess Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.