Anam Bir ay var senden ayrýlalý, Bugün gözlüyorken yollarýný. Uçaklar geçiyor ardý ardýna, Anam hangisindedir acaba?
Bir tayyare indi Trabzon’a, Hemen koþtum sarýldým ona! Ýlk sorusu köye gittin mi? Köyü deðil babamý sordu aslýnda. Soðuktu gidemedim deyince: Belli etmedi ama, Çok kýzdý bana. Hiç insan uðramaz mý Babasýnýn mezarýna!
Tuttu ellerimden, Sýcaklýðý geliyordu çiðerinden. Yüreðinin sesiydi, Beni titreten. Boþ ver anama kavuþtum ya… Ne derse desin, Darýlamam anama. Yarýn sabah uyansýn, Mezar baþýna varsýn. Biliyorum beni babama geçecek… Bakalým ona ne cevap verecek? Ben de derim babama: Anam gurbetten ne getirdi sana? -Evlatlarýmýn kokusunu… Oh ne hoþ kokuyorlar! Torunlarý unutma, Hepsi seni öpüyorlar. Bu bayram topluca, Seni burada bekliyorlar.
Hiç sormamýþ gibi, Bakýyordu semaya, Sanki yeni gelmiþti, Dünyaya Yusuf Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
yusuf yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.