Islık

Kalbime ýslýk çalýyor zaman
Alýþýlmýþ bir hayatýn
Çakýl taþlarýný koyuyorum sandýða
Sanki
Ýri bir dünya var elimin altýnda
Ve bütün kuþlar uzaklaþýyor ordan
Mavinin anlamýný taþýyorum
Göðsümden kýzýl bir gök yüzünün tam ortasýna
Bir deniz kabuðuna benzetiyorum gölgemi
Ama dokunduðum ben deðilim

Yað desem
Yaðmur yaðardý eskiden bu þehre
Ve ýslak bir serçe yavrusuna sarýlýrdý çocukluðum
Artýk yokum burda çok zamandýr
Olmayýþýmý kutluyor son bahar...

Þimdi;
Sararan yapraklarýn öldüðüne inanmýyorum
Her þeye raðmen
Bütün begonviller bir þiire dönüþüyor
Mýsralarýmda..

Bir þey olsaydý keþke
Ve kalbimin resmini çekebilseydim
Ve keþke
Bir yýðýn kýrgýnlýðýn içinde
Sen olmasaydýn..

Ben esmer bir adamý sevdim mira
Yüreðinden baþka hiç bir þeyine dokunmadým
Geceleri þiirler okudum ona
Duyar sandým
Bir tek sana anlattým
Ve biliyorum
Sende duymadýn bu yalnýzlýðý..

Hem ben
Bu þiirde eksik bir þeyler var biliyorum
Biliyorsun
Yarým kalmýþ bir hayatý
mavi bir yýldýza yazamýyor insan.

Bende yazmadým..."

Özge Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın: