ramazan sofrası

Yaþayan irâdesin; Küll’ünden bir nebzeyle.
Yaratcý yaratýr; hayýrlýsýný iste.
Her þey emanet burda; Rabb’in iradesi de;
Saparsa direksiyon; hemen istiðfar eyle.

Ahýret yolunda biz; her birimiz sürücü,
Trafikde de vardýr; hatalarý görücü.
Sicilini yazýyor; her saniye melekler,
Ýmân’ý olmayanlar; günah’a günah ekler.

Tövbe direksiyonu; ham yollardan döndüren,
Melekleri de vardýr; insanlarý güldüren.
Kurallar kitabý var; tecümânsýz; bilinmez,
Tüm insanlýðý kapsar; sonsuza dek silinmez.

Hacý Ýlhan Çaðlý; hey! Saðýr; duymaz, kör; görmez,
Boþa trampet çalma; ip’i olmayan örmez.
Allah hidayet versin cümle sapmýþ kuluna,
Hep beraber gidelim; insanlýk okuluna.

H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)


























20/6/2017

Birimiz hepimiz için,
Hepimiz yarýnlardayýz.
Neden oturuyoruz, niçin?
Ne zaman biz de aydayýz.

Bireylerin çokluðuyla,
Gidilir mi bilmem? Aya.
Lafla gidilse fezaya,
Biz birinci sýradayýz.

Facebook’a gir! Laflar öðren,
Siyasette sanki ören,
Acýyacak bizi gören,
Unuttuk hangi soydayýz.

Tarihlerde þanlý adýz.
Zaferlerde biz aday’ýz.
Hani,nerde? Yiðit,yaðýz,
Gençliðimiz! Ne haldayýz?

Ýlim de var; Ýþte! Çin de.
Hani emir din içinde?
Demedi mi? Olsa Çinde
Ýlmi alýn; Öz malýnýz.

Hacý ilhan anlaþýldý.
Gençlik mesajýný aldý.
Ýþ þimdi huzur’a kaldý.
Çalýþalým artýk, yanlýz.
HÝ.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)















































18/6/2017

Ne mutlu babasýn; Allah yolunda,
Yýkýlmaz toplumlar; eþ’i kolunda.
Ýmânlý, Hakk bilen evlatlarýnla,
Uzun uzun yaþa; aþk tatlarýnda.

Hayatýn bir ucu; sensin babacým,
Kanadýn altýnda annemle; bacým,
Sensizlik dünyada; en büyük acým;
Sensin yazýmýzýn; üst hatlarýnda.

Yemez yedirirsin, giymez giydirir,
Bulup, buluþturup; eve getirir.
Hayata bakýþýn bize haz verir;
Yazýlmaz romansýn üstatlarýnda.

Hacý Ýlhan Çaðlý; baba olmalý,
Olmayan; baþýnda saçý yolmalý,
Kutsal sevgilerle; kalbi dolmalý;
Mutluluk denizi; hoþ yatlarýnda.

H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan çaðlý)
























16/6/2017
KUR’AN; ÝNSAN’I; ÝNSAN YAPAN.

Kur’an baðlar bizi can-ý gönülden,
Sevgi baðýmýz var; bil ki ezelden,
Elest günü ruhlar; yaratýlýnca,
Tanýþ olduk orda; Tanrý andýnca.

Hidayet bizedir; sözden dönmezsek,
Ýtikat, amelsiz; olunmaz erkek.
Aldatýlmaz Allah düzme hallerle;
Kur’anýn dýþýnda; ham hayallerle.

Allah’ýn ilmiyle bezenmiþ Kullar,
Ýmâný olanýn; kalbini sular.
Mânâ güneþidir; Her biri sanki,
Kur’anla eðitir; ruh’u inan ki.

Mânasý; Risâlet Nur’u; Kur’anýn,
Kime verilmiþse; Resûllulah’ýn,
Varisi o olur, O’dur Ýmâmý,
Ancak O’nda Olur; Ýlmin tamamý.

Peygamberimizin; temiz soyundan,
Ýnsan-ý Kâmilin; Aziz Ruh’undan,
Öðrenilir MUTLAK; Kur’an Mânâsý,
O’nunla eðitir; Allah’ým; nas’ý.

Hacý Ýlhan Çaðlý; O eserlerden,
Öðrendi yazmayý; nur’lu erlerden,
Kardeþiz hepimiz; þu yer yüzünde,
Kalmasýn gönüller; paslý hüzünde.

H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)










































15/6/2014
YÜKÜMLÜLÜÐÜNÜ, ANLASIN ARTIK,
GEZMESÝN YAVRULAR; YÜREÐÝ YIRTIK,
ÝHANETTEN GAYRI; YUVA YIKILMAZ,
DÝN’LENSÝN EVÝNDE; DÝNSÝZ MÜNAFIK.
GÜN ÝLE HAFTAYLA, DÜZELMEZ GÝDÝÞ,
GÜÇLÜ ÝMAN ÝSTER; SORUMLU BU ÝÞ,
BÝR KENDÝN DEÐÝLSÝN; TOPLUM BÝTÝYOR,
YÜKSELÝÞ KALMADI; BAÞLADI ÝNÝÞ.
HACI ÝLHAN ÇAÐLI, BÝL KÝ, BABALIK,
LAFLA YÜRÜTÜLMEZ, BÝR KALABALIK,
ÖRNEK OLMAK LAZIM; GELECEK NESLE,
ÝNSAN YARATILDIK; DEÐÝLÝZ BALIK.
H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)
NEDENSÝZ nedendir; varlýðýn kendi,
NEDENDÝR bir tek O; baþkasý yoktur,
VARLIÐIN sebebi; ismi beðendi,
KENDÝ vardý; Ayný; sýfatý çoktur.
H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)










Ö YLE , ÖZLEMLE DOLU; ÝFADE KÝ ÖZLEMEK,
Z ENGÝN MÂNÂ TAÞIYOR; YOLLARINI GÖZLEMEK.
L ACÝVERT DENÝZLERDE; BEMBEYAZ KÖPÜK SANKÝ,
E RÝÞMEK ÝSTER GÝBÝ; DUYDUÐU HAZ O AN’KÝ,
M UTLULUK DENÝZÝNÝN; SAHÝLÝDÝR ÝNAN KÝ.

H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)









14/6/2017

Ýnsan-ý Kâmil’in fikrinde Kur’an,
Allah isimleri; ondadýr her an.
Söylediði her söz; tam hakikattir,
Hakk’ýn tecellisi; O’na aittir.

Arif-i Billahtýr; hüküm bildirir,
Ýrþat eder kul’u; hýrka giydirir.
Öyle bir kitap ki; Ýnsan-ý Kâmil;
Bütün kitaplarý; cem eder; tekmil.

Nur-u Muhammedi; devamlý kýlar,
O’nun huzurunda; þaþmaz akýllar.
Her kulun nasibi deðildir bu hâl,
O’Nu Tanrý seçer; gerisi muhâl.

Hacý Ýlhan Çaðlý; Kitab’a baðlý,
Kulluðu gönülde; kalsýn devamlý,
Elest günü sanki; gözü önünde,
Allah’ýn zikriydi; kalbinde dün de.

H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)





























11/6/2017
Karýþýk yumaktýr; ruh’un halleri,
Kur’an ýþýðýnda çözülür ancak,
Sarp yamaçlardadýr; aþk kaleleri,
Ýnsan-ý-kâmille; dikilir sancak.

Kadir gecesinde indi; Kur’aným,
Sene’de eritip; bozma be zalým,
Resûlün emri var; hep koruyalým,
Din’i bozan herkes elbet’te yancak.

Birisi anlatsýn dersen Kur’aný;
Anlataný öðren, araþtýr, taný.
Ýçine bir ateþ atýp yakaný,
Sýkýca sarmala; ruh; O’na Kancak.

Akledelim diye; inmiþ Arapça,
Akýllar þeytanla; hayli harapça,
Kalbinde imânýn ; varsa bir parça,
Bize gerçekleri; Kâmiller suncak.

H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)






H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)


















11/6/2017

Tefekkür de tohum gibi,
Engin mânâ; olmaz dibi,
Mümbit toprak sanki gönül;
Yetiþtirir her çiçeði.

Yüzümdeki benden baþka,
BEN olmasýn bende; hâþâ.
O’ndan baþka var olan yok,
Düþünmezsen,gelmez akla.

Hangi damar elindedir,
Hangi sinir seni dinler,
Üç beþ kas’a emir verir,
Beyin dahi benden deðil.

Güç alýrsam; O tek vardan,
BEN gibi parlar flaman.
Zaman,zaman,
Akledersin.
Ampulü yaktýðýn zaman.
H.Ý.Ç. (Hacý Ýlhan Çaðlý).
NOT: Bu ampul siyasi deðil.



















ÝMAN NURU VE GERÇEK AHLÂK M. KÂZIM ÖZTÜRK

9/6/2017

<<Basîr>> Ýsmi her göze; tecelli etti gördük,
<<Semî>> ismi kulaða; iþit dedi de duyduk,
Her organda Allah var; hatta herbir hücrende,
Ýçindesin denizin; diyorsun: deniz nerde?

O’nun herbir isminde; yeteneðin var senin,
<<ALÎM>> ismi ile de; becerisi bilgenin.
<<Cemâl>> ve <<Celâl>> ile birlikte yaratýldýk,
Hangi isme uymaya; kendin karar ver artýk.

<<Hâdî>> ve <<Mudill>> ismi; Mümin ve kâfir gibi,
Ayný dinde olmamak; ferd’in kendi talebi.
Ancak Allah yaratýr; hayr’ý ve þerr’i her an,
Þerr’e rýzasý yoktur; Peygamberden’dir ferman.

Hacý Ýlhan Çaðlý kul; buldu da güzel okul,
Gelin kardeþ olalým; biribirine sokul.
Batýla bulaþmayýn; onlar yoldaki mayýn,
Güneþin ýþýðýnda; ne hükmü olur ay’ýn.

H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)




































ÝMÂN NURU VE GERÇEK AHLÂK (M. KÂZIM ÖZTÜRK)
8/6/2017

Ýnsaný yarattý; bilinsin diye,
Evrenler yarattý; bize hediye.
Gelmiþ, gelecek’le; gizli ve açýk,
Ýlmindedir O’nun. Bizde; çok azcýk.

O kadar yüce ki; benzeri yoktur,
Bir deðil evreni; sonsuzdan çoktur.
KÜN Emri yeterli; tüm evrenlere,
Bunlarý öðretir; erenlerine.

Noksan sýftlarla; anýlmaz Allah,
Oðlu, kýzý olmaz; Yalnýz O’ Ýlâh
Hiç bir þeyle deðil; en ufak birlik,
Ancak O’na lâyýk; bütün kibirlik.

Ölümle hayat da Ýrâdesidir,
Yüceliði diyen; ifadesidir.
Peygamberindedir; bütün gerçeði,
Peygamber soyudur; Tuba çiçeði.

Her þeyden öncedir; bütün varlýðý,
Sonsuzdur, her þeye; hükümranlýðý,
Ýster iyi dindar; ister günahkâr,
Eþittir kanunu; ihsan ve kahhar.

Yarattýðý herþey Allah’ý söyler,
Tövbeyi gözler de; af’ý çok sever,
Ýlim sahipleri; yetkili aðýz,
Ýmamýn son oðlu; kuvvetli vâýz.

Hacý Ýlhan Çaðlý; ilmin aþýðý,
Uzattý sultanlar altýn kaþýðý,
Anlat dedi bizi tuttu ýþýðý,
Öðrenin gerçeði; inþirah çaðý. (ÝNÞÝRAH=AÇILMA)
(Taassuptan kurtulma)
(gerçeðin meydana çýkmasý)
H.Ý.Ç. (Hacý Ýlhan Çaðlý)












































ÝMAN NURU
VE
GERÇEK AHLÂK (M. KÂZIM ÖZTÜRK)

ÝSÝMSÝZLEÞMÝÞ HER ÞEY; BÝR TEK ÝSÝM ALTINDA,
TABÝAT DEDÝÐÝMÝZ; ÞÝMDÝKÝ ADI DOÐA.
KABATASLAK GÖRMEYÝP; DERÝNÝNE DALARSAN,
EÐÝTÝCÝ VASFINDA; GERÇEÐÝ GÖRÜR ÝNSAN.

H.Ý.Ç.(HACI ÝLHAN ÇAÐLI)



ÝMÂN NURU
VE
GERÇEK AHLÂK

M.KÂZIM ÖZTÜRK

Ön sözünden ilhamla
4/6/2017

Ben herhangi kiþiyim deyip de geçemeyiz,
Senelerce uðraþýp; biriktirdiysek; çeðiz.
Tartmalý kendimizi; ahlâk yasalarýnca,
Birlikteliði; bozar; eksikse, bir karýnca.

Ýçindeki hükümet; Manevî terbiyedir,
Toplumu zararlardan; koruyan, tek iyedir.
Ýç varlýðýn yönünden; bu Allah korkusudur.
Resûl’e ve Kur’ana; uymanýn kokusudur.

H.Ý.Ç. Þühe yok ki Kur’an; Din’i öðretenimiz,
Kur’aný öðreten de; Pirimiz, efendimiz.
Hacý Ýlhan Çaðlý’nýn; çeþmesinden akan su;
Kendi îmâl’i deðil; kaynaðýndan, doðrusu.

H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)































3/6/2017

Atlý karýnca dünya; bir müddet yaþarsýn ya;
O güç senin deðil ki? Ne bu hýrs, ne bu riya.
Ebedî ve ezelî. Bir güç var; sende eli,
Neden göremiyorsun? Arz’a geldin, geleli.

Acýktýrýp yedirir, üþþütür de giydirir,
Yaþadým zannedersin. Ama; gücü O’ verir.
Enerji yapar sende: Ölüm her an ensende,
Sen; sende deðilsin ki? Her gün; BENÝM; desen de.

Ancak tefekkür verdi; düþün de aklet diye,
H.Ý.Ç. Bir þeyle övünme; ömür sana; hediye.
Sendeki ele sarýl. Çalýþdur; harýl harýl,
Sevildiðini anla; iyi dostlarla karýl.

Hacý Ýlhan Çaðlý da; dostla mutluluk buldu,
Dost çekip de çýkarýr; insan nefs’de kayboldu.
Düþün cennetten kovdu; þeytan seni oyunla,
Hiç dost olup yaþar mý? Hain kurtlar; koyun’la.

H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)
















2/6/2017

Din iman iþidir; madde karýþmaz,
Temiz ahlak ile; kul hakký gözet,
Madde gibi deðil; insan yarýþmaz,
Kendine, etraf’a; faydadýr. Özet.

Yaradýlýþýnda; insanda vardýr,
Öðrenip bilmemek; utançtýr, ardýr,
Ýmansýz gönüller; sabýrsýz; dardýr,
Ýnsan olmak için; öðren de; söz et.

Resulden öðrenip; inanmak farzdýr,
Ýyi kalpli olup; hizmet’in; tarz’dýr,
Kötüye; imansýz yaþam arazdýr.(iþaret)
Gerçeði öðretir; Resûl Muhammet.

Dinin kurucusu; Allah’týr mutlak,
Son peygamber Resûl; ondadýr mutfak,
Gerçeði istersen; Peygambere bak!
Ýslâmý özle de; etrafa özlet.

Hacý Ýlhan Çaðlý; imamlar da var,
Her asýrda Resûl; arayan anlar,
Aklýný kullan da; olmadan davar,
Cehennemde yanma; nefsini köz et.

H.Ý.Ç.(hacý Ýlhan Çaðlý)















31/5/2017

Bir dostun varsa köyde; köylü de tanýr seni,
Tatlar da bilinemez; eyer yoksa; yiyeni.
Tanrý aþký deyince; bir beden gerekmez mi?
Tatmadan bilinir mi? Bal mý tatlý, pekmez mi?

Tebrizi olmasaydý; mevlâna ne bilirdi,
Aþýk, maþuk arasý; nefret olmaz, hep birdi.
Yunus Pir, Taptuk Emre; sebep ve neticedir,
Taptuk Emre olmasa; Yunus neydi, kim bilir?

Ustayla çýrak gibi; bir gerçeye sevdalý,
Muhabbet çok ince iþ; kesmez bindiði dal’ý,
Birer aracý olur; sebep ve neticeye,
Gökteki yýldýz gibi; ýþýk saçar geceye.

Hacý Ýihan Çaðlý; bu. Sanki mektubun pulu,
Sevdiðini severek; gösteriyorlar yolu.
Ýçinde kaynýyorsa; sevda pýnarcýklarý,
Bir yoldur ulaþtýrýr; Hakk’a daðarcýklarý.

H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)







Yaþayan irâdesin; Küll’ünden bir nebzeyle.
Yaratcý yaratýr; hayýrlýsýný iste.
Her þey emanet burda; Rabb’in iradesi de;
Saparsa direksiyon; hemen istiðfar eyle.

Ahýret yolunda biz; her birimiz sürücü,
Trafikde de vardýr; hatalarý görücü.
Sicilini yazýyor; her saniye melekler,
Ýmân’ý olmayanlar; günah’a günah ekler.

Tövbe direksiyonu; ham yollardan döndüren,
Melekleri de vardýr; insanlarý güldüren.
Kurallar kitabý var; tecümânsýz; bilinmez,
Tüm insanlýðý kapsar; sonsuza dek silinmez.

Hacý Ýlhan Çaðlý; hey! Saðýr; duymaz, kör; görmez,
Boþa trampet çalma; ip’i olmayan örmez.
Allah hidayet versin cümle sapmýþ kuluna,
Hep beraber gidelim; insanlýk okuluna.

H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)


























20/6/2017

Birimiz hepimiz için,
Hepimiz yarýnlardayýz.
Neden oturuyoruz, niçin?
Ne zaman biz de aydayýz.

Bireylerin çokluðuyla,
Gidilir mi bilmem? Aya.
Lafla gidilse fezaya,
Biz birinci sýradayýz.

Facebook’a gir! Laflar öðren,
Siyasette sanki ören,
Acýyacak bizi gören,
Unuttuk hangi soydayýz.

Tarihlerde þanlý adýz.
Zaferlerde biz aday’ýz.
Hani,nerde? Yiðit,yaðýz,
Gençliðimiz! Ne haldayýz?

Ýlim de var; Ýþte! Çin de.
Hani emir din içinde?
Demedi mi? Olsa Çinde
Ýlmi alýn; Öz malýnýz.

Hacý ilhan anlaþýldý.
Gençlik mesajýný aldý.
Ýþ þimdi huzur’a kaldý.
Çalýþalým artýk, yanlýz.
HÝ.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)















































18/6/2017

Ne mutlu babasýn; Allah yolunda,
Yýkýlmaz toplumlar; eþ’i kolunda.
Ýmânlý, Hakk bilen evlatlarýnla,
Uzun uzun yaþa; aþk tatlarýnda.

Hayatýn bir ucu; sensin babacým,
Kanadýn altýnda annemle; bacým,
Sensizlik dünyada; en büyük acým;
Sensin yazýmýzýn; üst hatlarýnda.

Yemez yedirirsin, giymez giydirir,
Bulup, buluþturup; eve getirir.
Hayata bakýþýn bize haz verir;
Yazýlmaz romansýn üstatlarýnda.

Hacý Ýlhan Çaðlý; baba olmalý,
Olmayan; baþýnda saçý yolmalý,
Kutsal sevgilerle; kalbi dolmalý;
Mutluluk denizi; hoþ yatlarýnda.

H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan çaðlý)
























16/6/2017
KUR’AN; ÝNSAN’I; ÝNSAN YAPAN.

Kur’an baðlar bizi can-ý gönülden,
Sevgi baðýmýz var; bil ki ezelden,
Elest günü ruhlar; yaratýlýnca,
Tanýþ olduk orda; Tanrý andýnca.

Hidayet bizedir; sözden dönmezsek,
Ýtikat, amelsiz; olunmaz erkek.
Aldatýlmaz Allah düzme hallerle;
Kur’anýn dýþýnda; ham hayallerle.

Allah’ýn ilmiyle bezenmiþ Kullar,
Ýmâný olanýn; kalbini sular.
Mânâ güneþidir; Her biri sanki,
Kur’anla eðitir; ruh’u inan ki.

Mânasý; Risâlet Nur’u; Kur’anýn,
Kime verilmiþse; Resûllulah’ýn,
Varisi o olur, O’dur Ýmâmý,
Ancak O’nda Olur; Ýlmin tamamý.

Peygamberimizin; temiz soyundan,
Ýnsan-ý Kâmilin; Aziz Ruh’undan,
Öðrenilir MUTLAK; Kur’an Mânâsý,
O’nunla eðitir; Allah’ým; nas’ý.

Hacý Ýlhan Çaðlý; O eserlerden,
Öðrendi yazmayý; nur’lu erlerden,
Kardeþiz hepimiz; þu yer yüzünde,
Kalmasýn gönüller; paslý hüzünde.

H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)










































15/6/2014
YÜKÜMLÜLÜÐÜNÜ, ANLASIN ARTIK,
GEZMESÝN YAVRULAR; YÜREÐÝ YIRTIK,
ÝHANETTEN GAYRI; YUVA YIKILMAZ,
DÝN’LENSÝN EVÝNDE; DÝNSÝZ MÜNAFIK.
GÜN ÝLE HAFTAYLA, DÜZELMEZ GÝDÝÞ,
GÜÇLÜ ÝMAN ÝSTER; SORUMLU BU ÝÞ,
BÝR KENDÝN DEÐÝLSÝN; TOPLUM BÝTÝYOR,
YÜKSELÝÞ KALMADI; BAÞLADI ÝNÝÞ.
HACI ÝLHAN ÇAÐLI, BÝL KÝ, BABALIK,
LAFLA YÜRÜTÜLMEZ, BÝR KALABALIK,
ÖRNEK OLMAK LAZIM; GELECEK NESLE,
ÝNSAN YARATILDIK; DEÐÝLÝZ BALIK.
H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)
NEDENSÝZ nedendir; varlýðýn kendi,
NEDENDÝR bir tek O; baþkasý yoktur,
VARLIÐIN sebebi; ismi beðendi,
KENDÝ vardý; Ayný; sýfatý çoktur.
H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)










Ö YLE , ÖZLEMLE DOLU; ÝFADE KÝ ÖZLEMEK,
Z ENGÝN MÂNÂ TAÞIYOR; YOLLARINI GÖZLEMEK.
L ACÝVERT DENÝZLERDE; BEMBEYAZ KÖPÜK SANKÝ,
E RÝÞMEK ÝSTER GÝBÝ; DUYDUÐU HAZ O AN’KÝ,
M UTLULUK DENÝZÝNÝN; SAHÝLÝDÝR ÝNAN KÝ.

H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)









14/6/2017

Ýnsan-ý Kâmil’in fikrinde Kur’an,
Allah isimleri; ondadýr her an.
Söylediði her söz; tam hakikattir,
Hakk’ýn tecellisi; O’na aittir.

Arif-i Billahtýr; hüküm bildirir,
Ýrþat eder kul’u; hýrka giydirir.
Öyle bir kitap ki; Ýnsan-ý Kâmil;
Bütün kitaplarý; cem eder; tekmil.

Nur-u Muhammedi; devamlý kýlar,
O’nun huzurunda; þaþmaz akýllar.
Her kulun nasibi deðildir bu hâl,
O’Nu Tanrý seçer; gerisi muhâl.

Hacý Ýlhan Çaðlý; Kitab’a baðlý,
Kulluðu gönülde; kalsýn devamlý,
Elest günü sanki; gözü önünde,
Allah’ýn zikriydi; kalbinde dün de.

H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)





























11/6/2017
Karýþýk yumaktýr; ruh’un halleri,
Kur’an ýþýðýnda çözülür ancak,
Sarp yamaçlardadýr; aþk kaleleri,
Ýnsan-ý-kâmille; dikilir sancak.

Kadir gecesinde indi; Kur’aným,
Sene’de eritip; bozma be zalým,
Resûlün emri var; hep koruyalým,
Din’i bozan herkes elbet’te yancak.

Birisi anlatsýn dersen Kur’aný;
Anlataný öðren, araþtýr, taný.
Ýçine bir ateþ atýp yakaný,
Sýkýca sarmala; ruh; O’na Kancak.

Akledelim diye; inmiþ Arapça,
Akýllar þeytanla; hayli harapça,
Kalbinde imânýn ; varsa bir parça,
Bize gerçekleri; Kâmiller suncak.

H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)






H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)


















11/6/2017

Tefekkür de tohum gibi,
Engin mânâ; olmaz dibi,
Mümbit toprak sanki gönül;
Yetiþtirir her çiçeði.

Yüzümdeki benden baþka,
BEN olmasýn bende; hâþâ.
O’ndan baþka var olan yok,
Düþünmezsen,gelmez akla.

Hangi damar elindedir,
Hangi sinir seni dinler,
Üç beþ kas’a emir verir,
Beyin dahi benden deðil.

Güç alýrsam; O tek vardan,
BEN gibi parlar flaman.
Zaman,zaman,
Akledersin.
Ampulü yaktýðýn zaman.
H.Ý.Ç. (Hacý Ýlhan Çaðlý).
NOT: Bu ampul siyasi deðil.



















ÝMAN NURU VE GERÇEK AHLÂK M. KÂZIM ÖZTÜRK

9/6/2017

<<Basîr>> Ýsmi her göze; tecelli etti gördük,
<<Semî>> ismi kulaða; iþit dedi de duyduk,
Her organda Allah var; hatta herbir hücrende,
Ýçindesin denizin; diyorsun: deniz nerde?

O’nun herbir isminde; yeteneðin var senin,
<<ALÎM>> ismi ile de; becerisi bilgenin.
<<Cemâl>> ve <<Celâl>> ile birlikte yaratýldýk,
Hangi isme uymaya; kendin karar ver artýk.

<<Hâdî>> ve <<Mudill>> ismi; Mümin ve kâfir gibi,
Ayný dinde olmamak; ferd’in kendi talebi.
Ancak Allah yaratýr; hayr’ý ve þerr’i her an,
Þerr’e rýzasý yoktur; Peygamberden’dir ferman.

Hacý Ýlhan Çaðlý kul; buldu da güzel okul,
Gelin kardeþ olalým; biribirine sokul.
Batýla bulaþmayýn; onlar yoldaki mayýn,
Güneþin ýþýðýnda; ne hükmü olur ay’ýn.

H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)




































ÝMÂN NURU VE GERÇEK AHLÂK (M. KÂZIM ÖZTÜRK)
8/6/2017

Ýnsaný yarattý; bilinsin diye,
Evrenler yarattý; bize hediye.
Gelmiþ, gelecek’le; gizli ve açýk,
Ýlmindedir O’nun. Bizde; çok azcýk.

O kadar yüce ki; benzeri yoktur,
Bir deðil evreni; sonsuzdan çoktur.
KÜN Emri yeterli; tüm evrenlere,
Bunlarý öðretir; erenlerine.

Noksan sýftlarla; anýlmaz Allah,
Oðlu, kýzý olmaz; Yalnýz O’ Ýlâh
Hiç bir þeyle deðil; en ufak birlik,
Ancak O’na lâyýk; bütün kibirlik.

Ölümle hayat da Ýrâdesidir,
Yüceliði diyen; ifadesidir.
Peygamberindedir; bütün gerçeði,
Peygamber soyudur; Tuba çiçeði.

Her þeyden öncedir; bütün varlýðý,
Sonsuzdur, her þeye; hükümranlýðý,
Ýster iyi dindar; ister günahkâr,
Eþittir kanunu; ihsan ve kahhar.

Yarattýðý herþey Allah’ý söyler,
Tövbeyi gözler de; af’ý çok sever,
Ýlim sahipleri; yetkili aðýz,
Ýmamýn son oðlu; kuvvetli vâýz.

Hacý Ýlhan Çaðlý; ilmin aþýðý,
Uzattý sultanlar altýn kaþýðý,
Anlat dedi bizi tuttu ýþýðý,
Öðrenin gerçeði; inþirah çaðý. (ÝNÞÝRAH=AÇILMA)
(Taassuptan kurtulma)
(gerçeðin meydana çýkmasý)
H.Ý.Ç. (Hacý Ýlhan Çaðlý)












































ÝMAN NURU
VE
GERÇEK AHLÂK (M. KÂZIM ÖZTÜRK)

ÝSÝMSÝZLEÞMÝÞ HER ÞEY; BÝR TEK ÝSÝM ALTINDA,
TABÝAT DEDÝÐÝMÝZ; ÞÝMDÝKÝ ADI DOÐA.
KABATASLAK GÖRMEYÝP; DERÝNÝNE DALARSAN,
EÐÝTÝCÝ VASFINDA; GERÇEÐÝ GÖRÜR ÝNSAN.

H.Ý.Ç.(HACI ÝLHAN ÇAÐLI)



ÝMÂN NURU
VE
GERÇEK AHLÂK

M.KÂZIM ÖZTÜRK

Ön sözünden ilhamla
4/6/2017

Ben herhangi kiþiyim deyip de geçemeyiz,
Senelerce uðraþýp; biriktirdiysek; çeðiz.
Tartmalý kendimizi; ahlâk yasalarýnca,
Birlikteliði; bozar; eksikse, bir karýnca.

Ýçindeki hükümet; Manevî terbiyedir,
Toplumu zararlardan; koruyan, tek iyedir.
Ýç varlýðýn yönünden; bu Allah korkusudur.
Resûl’e ve Kur’ana; uymanýn kokusudur.

H.Ý.Ç. Þühe yok ki Kur’an; Din’i öðretenimiz,
Kur’aný öðreten de; Pirimiz, efendimiz.
Hacý Ýlhan Çaðlý’nýn; çeþmesinden akan su;
Kendi îmâl’i deðil; kaynaðýndan, doðrusu.

H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)































3/6/2017

Atlý karýnca dünya; bir müddet yaþarsýn ya;
O güç senin deðil ki? Ne bu hýrs, ne bu riya.
Ebedî ve ezelî. Bir güç var; sende eli,
Neden göremiyorsun? Arz’a geldin, geleli.

Acýktýrýp yedirir, üþþütür de giydirir,
Yaþadým zannedersin. Ama; gücü O’ verir.
Enerji yapar sende: Ölüm her an ensende,
Sen; sende deðilsin ki? Her gün; BENÝM; desen de.

Ancak tefekkür verdi; düþün de aklet diye,
H.Ý.Ç. Bir þeyle övünme; ömür sana; hediye.
Sendeki ele sarýl. Çalýþdur; harýl harýl,
Sevildiðini anla; iyi dostlarla karýl.

Hacý Ýlhan Çaðlý da; dostla mutluluk buldu,
Dost çekip de çýkarýr; insan nefs’de kayboldu.
Düþün cennetten kovdu; þeytan seni oyunla,
Hiç dost olup yaþar mý? Hain kurtlar; koyun’la.

H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)
















2/6/2017

Din iman iþidir; madde karýþmaz,
Temiz ahlak ile; kul hakký gözet,
Madde gibi deðil; insan yarýþmaz,
Kendine, etraf’a; faydadýr. Özet.

Yaradýlýþýnda; insanda vardýr,
Öðrenip bilmemek; utançtýr, ardýr,
Ýmansýz gönüller; sabýrsýz; dardýr,
Ýnsan olmak için; öðren de; söz et.

Resulden öðrenip; inanmak farzdýr,
Ýyi kalpli olup; hizmet’in; tarz’dýr,
Kötüye; imansýz yaþam arazdýr.(iþaret)
Gerçeði öðretir; Resûl Muhammet.

Dinin kurucusu; Allah’týr mutlak,
Son peygamber Resûl; ondadýr mutfak,
Gerçeði istersen; Peygambere bak!
Ýslâmý özle de; etrafa özlet.

Hacý Ýlhan Çaðlý; imamlar da var,
Her asýrda Resûl; arayan anlar,
Aklýný kullan da; olmadan davar,
Cehennemde yanma; nefsini köz et.

H.Ý.Ç.(hacý Ýlhan Çaðlý)















31/5/2017

Bir dostun varsa köyde; köylü de tanýr seni,
Tatlar da bilinemez; eyer yoksa; yiyeni.
Tanrý aþký deyince; bir beden gerekmez mi?
Tatmadan bilinir mi? Bal mý tatlý, pekmez mi?

Tebrizi olmasaydý; mevlâna ne bilirdi,
Aþýk, maþuk arasý; nefret olmaz, hep birdi.
Yunus Pir, Taptuk Emre; sebep ve neticedir,
Taptuk Emre olmasa; Yunus neydi, kim bilir?

Ustayla çýrak gibi; bir gerçeye sevdalý,
Muhabbet çok ince iþ; kesmez bindiði dal’ý,
Birer aracý olur; sebep ve neticeye,
Gökteki yýldýz gibi; ýþýk saçar geceye.

Hacý Ýihan Çaðlý; bu. Sanki mektubun pulu,
Sevdiðini severek; gösteriyorlar yolu.
Ýçinde kaynýyorsa; sevda pýnarcýklarý,
Bir yoldur ulaþtýrýr; Hakk’a daðarcýklarý.

H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)
































Sosyal Medyada Paylaşın: