Bu gece defterimi sil baþtan yazýyor tanrý pia Günahlarýný ekliyor canýma Seni topraðýn altýna alýyor Beni sensizliðin acýmasýz sancýsýyla yeryüzünün kuytusunda saklýyor .
Beynime morfin aþýlýyor Uyuþuyor tüm uzuvlarým Parmaklarýn dudaklarýma dokunmuyor artýk Ateþ yakmýyor ama kora dönüþtürüyor yokluðunda
Titriyor ellerim pia Ayaklarým beni sana getirmiyor Sürükleniyorum Topraðýn üstünde siliniyor suretim
Bilirsin dilba tanrý iyilikten korktuðu için acýyý sundu insanlýða Güneþi ateþten yarattý Ay’ý uzaklara savurdu Ve yýldýzlarý gökyüzünde unuttu
Korkma pia Birbirimizden kaçacak yerimiz kalmadý artýk Sabaha söyleyecek sözümüz yok Tanrý alýkoydu gitmelerimizi Öpüþlerim aðzýný kapatmayacak bir daha Sesinde aðarmayacak yüreðim Sustum ve sustun
Tanrý savurdu bizi pia Seni toprak altýna Beni yeryüzünün kuytu çýkmazlarýna
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mevsimsizşiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.