gül kokulu yar seni andým bu gece gül kokun düþtü sayfalara hece hece adýn dilimde ezberim oldu seni seviyorumlar içimde birikti
sol yaným dedim haykýrdým dizelere kol kanat oldun can kafesime naðme naðme þefkatin ruhumu sardý þiir oluverdin dudaklarýmda
biliyorum þimdi uzaklardasýn mutluluk nerde dedim gül kokun geldi titreyen kalbime gülüþlerin yetti sýcacýk yüreðini yüreðime yazdým seni sevmekten hiç vazgeçmedim
ey gülistan! her gece yolunu beklerim vuslatý hasrete ekledim sen gelmeyince doðmaz benim güneþim rüzgarlar savurur gül kokunu hissederim sesimdeki bir týnýdan gözlerimin kimsesizliðine bu gece de seni sevdiðimi kýrk kez söyledim
Sosyal Medyada Paylaşın:
Filiz Aslan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.