GÖÇMEN EVLERİ

Göçmen evleri;
Tütmeyen bacalarýn boynu bükük,
Cehennem ýssýzlýðý sokaklarda.
Kýrýk camlarýn gözlerinde yaþ,
Paslý kilitler gýcýr-gýcýr esniyor kapýlarda.

Kesilmiþ sobalarýn nefesi,
Beyaz kireçli evlerde sönmüþ ocaklar.
Örümceklerle að gerilmiþ her köþesi.
Kýrlangýç sesine hasret kalmýþ saçaklar.

Mahzun mahzun yola bakýyor aðaçlar,
Ýnsan adýmlarýný bekliyor eþik,
Ütülenmiþ nakýþlý bez sargýlarda,
Bebek sesini arýyor hala beþik.

Otlar örtmüþ izlerimizi,
Burada tüm sevinçler, kedere yenik.
Yüzü gülmeyen pencerelerde.
Güneþten aðarmýþ perdeler inik,
Anýlara dalmýþ göçmen evleri.

Acýlara acý eklercesine,
Birbirlerine bakýp dertleþiyorlar,
Hiç Dönmeyecek sakinlerini beklercesine...

Figen ANAR - 20/06/2017

Sosyal Medyada Paylaşın: