SON BULUŞMA

SON BULUÞMA
Biliyorum ki habersiz geleceksin bir gün bana
kapýmý çalmadan gireceksin benim yanýma
gözlerim yorgun hasta halimle bakacak sana
belki son gülüþüm olacak giderken mevlama

Gözümün yaþýna yaralý yüreðime bakmadan
dünyamda hala benim içimde iken yaþadýðým
hazýrlýðým ümitlerim bir þey yanýma almadan
ayrýlýðýn zamaný veda edip buradan gideceðim

Hasta yataðýmda gelip baþ ucumda dururken
boncuk boncuk terler akýyordu yanaðýmdan
bir hüzün çökmüþtü yüreðimden düþünürken
yolculuk baþlamýþtý yavaþ yavaþ bu diyardan

Biraz bekle desem de emir aldým diyeceksin
izin alamadan müsait misin diye sormadan
nasýl ruhumu alýp bu alemden götüreceksin
eþ dost akraba arkadaþlar ile vedalaþmadan

suçu benden bulma, noktayý koyan yaradan
dünya bir fani idi misafir olduðunu biliyordun
sayýlý günler tükenip zaman gelip çatmadan
her gün yaþlanýp gençliðinden tüketiyor dun

Kimseye görünmeden sessizce yaklaþýyorsun
fakat hatýrlanmayan en çok görünende sensin
emelim hayallerim gerçek olmadan geliyorsun
aniden gelip ruhumu alýp de gidende sensin.

ENVER ÖRSOÐLU..

Sosyal Medyada Paylaşın: