HAYALİME SOR

HAYALÝME SORDUM
Üzüntüm derinden acýtan içimde yara
üzülen yüreðimi kalbime seni sordum
kararan gök yüzüne yürüyen bulutlara
yýldýzlara yaðan yaðmurlara sordum.

Yokluðunda yüreðim erimedi mi sandýn
ateþ uçlarýnda kalýp eriyerek kül oldum
sözde bu hayata sen bana çok yakýndýn
ateþin narýndan seni korlara sordum

Boþluða atýlan kuru karanfil yeþerirken
acýnýn koynunda içime güneþin doðmaz
gökteki yýldýzlara güneþe seni sorarken
bulanýk seline kapýlan bedenime sordum

Rüzgar savursun beni, yaðan yaðmurlara
bedenimden bir þey gittiðini his ediyorum
çöller yürüsün sis aradan çekilsin daðlara
yürüdüðün yollarda toprak olup ta sordum

Unutma þaheserin karþýnda küçülen ben
günler geçtikçe artýk viraneye dönüyorum
sonsuza gel diye ellerini uzatan yine sen
ellerini tutmamaya kýrýlan kalbime sordum

Kapýlar arkada yüzüme sonsuza kapanýyor
seher vakti seccadeye göz yaþým dokuyor
salalar benim için artýk yanýk yanýk okuyor
bu alemden yolcu ben mi idim diye sordum
Enver Örsoðu
kulervahý

Sosyal Medyada Paylaşın: