Babasýz büyüdüm derdi Kirik’ta El el gezdim anlamla çocuklukta Keylik köyünde konduk sonunda Çoluk çocuða karþýtýk ananizla Incidim incitmedim kimse hayatta
Okudum kendi kendime yazdim Sigara mi uzun emzige takardim Mahallelerde bekçilik yapardim Anýlarýn en güzelini size býraktým Ne yedim haram ne de yedirdim
Ter temiz anýlar býraktým arkamda Üzüldüm ama uzmedim hayatta Ruhum rahat ahiret hayatýmda da Karakola iþi düþenler bilir hayatta Mekaný cennet olsun diyordur bana En güzel miras býraktýgim çocuklara Ne güzel peygambere komsusun baba I.TÜRKMEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
ismailturkmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.