süt kokulu aðýzlar sýradan ölü ayrýlan göðüslerimiz var allý morlu öyküler anlatýlmamaya beklemede rakamsýz bir peronun göz altlarýný öpebiliyorum hýzlý çarpýþmadan sonra
yapraklarýndan süzülen söðütlerden geçtik oldum olasý sevmem yaðmuru kimse kabullenmedi bulduðunu ateþi damlýyor kendine taþýn biri
bir býçak boþluðu kesen aç içlere þarký sakin ve durgun dað yýkýntýlarý suyu bekletmeye
0037
Sosyal Medyada Paylaşın:
patagon Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.