Doğarken Güneş...

kara kara simsiyah bulutlar
dadanmýþlar memleketime
ana babalarýn gözleri yaþlý
neylesin körpecik canlar
gelirken her gün acý haberleri...

sanki
kimsenin umrunda deðil
bölünmüþüz onca kamplara
hepsi bu vatanýn evlatlarý
deðer mi acep deðer mi yalanlara...

yaþam bir lütfun þansý
top yekün ne varsa hayata
kýymayýn rüzgarlarýn þanýna
öpün bir daha öpün
hiç býrakmama umuduyla...

sevmek kayýtsýz þartsýz
kucaklamak kendimiz gibi
tüm feryatlarýna inadýna
çakacak þimþek elbet bir gün
düþecek yýldýrým
doðarken güneþ tüm çýplaklýlýðýyla...

(Berlin,16.06.2017)

Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın: