yoklar vadisin de bir kuþum kanatlarým zayýf gözlerim de kör ve sanki der gibi bir de unut gel de þimdi uç uçabilirsen umut...
ahhhh bir bilsem nere nerelere göz ardý edilen kederlere, bohça etsem ne fayda tutulmuyor ki ucundan sallýyýp atayým bir köþeye, oturup kalayým orada uzaða dalan gözlerimle...
bir varmýþ bir yokmuþ olsun hikayem, gün günü kovalarken voltasýný atsýn zaman, sen sana ben bana cümle alem, acýnýn yanýna tatlýyý da koyun susasýn özlem hasretletsin dem bakar iken kuþbakýþý geleceðe...
nazende, etme eyleme nerden biliyorsun ertesi olacak örtmüyecek gölgeler ömrün keyfini, yaðmurlar bir nebze teselli güneþin yokluðun da kah orada kah burada, ben yokum sen yoksun o yok sorma kim var kim kimin umrunda...
(Berlin,15.06.2017)
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.