GÜLLERE KAR BENİ
Güllere kar beni
geliyorum ravzana bana yer ver ya nebi
bir sütünün dibine büzülmüþum gör beni
sen ravzanda uyurken seni bekleyecegim
teeccuh namazýnda gördüðüne sor beni
sarýlmýþ dört biryana o,Güllerin kokusu
iþlemiþti içime maneviyat dokusu
kaynatsada beynimi güneþlerin yakýþý
kavursa bedenimi o sýmsýcak har beni
Ravzandaki Güllerin kokusuyla karýldým
mütevazi Sevdana görür görmez sarýldým
bu nasil bir aþk dýr ki ben donarken kavruldum
ateþlere koymadan yak ilahi sýr beni
sana meftun olmayan ben gönülü neyleyim
bu miskin bu mecnundur ne derseniz söyleyin
bu divane bir aþýk diyerekte ekleyin
Ravzandaki Güllerin dikenine sar beni
misafir geldim sana fazla kalmam sanirim
senin olduðun þehri kokusundan tanirim
asýrlardýr ben senin yokluðunla yanarim
küllerimi savurup yerden yere vur beni
yüklemisim sýrtýma günahlarýn yükünü
fark etmez oldum sanki Irak ile yakýný
anladim aþýk ile mecnunlarin farkýný
varsýn desinler deli sen güllere kar beni
zaman yeli savurur rüzgarlardanda beter
Aþýklarýn ateþi duman olupta tüter
sana olan bu sevdam nede yanisim biter
gülüþünün aþkýna uçan kuþtan sor beni
hasan karabay
27,05,2017
Mekke
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.