Boðasý da meþhurdur, doðasý da Artvin’in
Taþlarýn arasýndan, akar gider dereler
Ýþte vatan burasý, burasý senin evin
Misafirin önüne, incir ayva sererler...
Bizim bu topraklardan, adam gibi adamlar
Çýktý daha da çýkar, kýzlarý gönlümüzde
Namusludur insaný, görünmez bize damlar
Bu vatanýn sevgisi, yürek ve özümüzde...
Ýhtiyarlar nur yüzlü, gençleri deli dolu
Bu toprak sevilmez mi, dostum var her yerinde
Bir kolumuz Ankara, diðeri Artvin kolu
Güzel vataným benim, sevgisi çok derinde...
Islýk çalarak gelir, Çoruh’um yukarýdan
Burda yüzme öðrendi, babam ile dedem de
Beyaz gelin gibidir, Kafkasör kýþýn kardan
Ruhun göklere çýkar, dingin olur beden de...
Garmon’un sesini duy, horona ayak uydur
Tutuþ kýzlý erkekli, ellerin ayrýlmasýn
Daðlar inleyip dursun, hangi düðündür toydur
Tulum girsin araya, kimseler kayrýlmasýn...
Ah be güzel topraðým, yýllardýr gelemedim
Sevdiklerim orada, görsem mutlu olurum
Zeytinini toplayýp, cað kebap yiyemedim
Kýsmet bir gün gelirim, havaný da solurum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.