ESKİDEN BİZİM ORALAR
ESKÝDEN BÝZÝM ORALAR
Eskiden,
Çok eskiden…
Bizim oralarda her þey çok güzeldi!
Dostluklar vardý,
Adam gibi adamlar vardý,
Asalet vardý,
Vefa vardý,
Bir fincan kahvenin kýrk yýl hatýrý vardý.
Eskiden bizim oralarda,
Kapýlar da açýktý gönüller gibi.
Yardýmlaþýrdý herkes,
Adýna insanlýk denirdi.
Evde piþen çorbadan
Her kapýya bir tas giderdi.
Karþýlýðýnda dua,
Ya da küçük bir þükran beklenirdi.
Ama baþka þeyle dolar,
Geri gelirdi o tas.
Ne güzeldi eski zamanlar!
Ocaklar, tandýrlar yanardý,
Saç ekmeði piþer, börek yapýlýrdý.
Komþuyla bölüþülürdü
Daha kokusu düþmeden.
Yer sofralarý kurulurdu,
Bakýrdandý her þey;
Büyükçe siniler,
Üzerine boy boy tabaklar...
Hepsi bakýrdandý.
Kalaylattýrýlýdý yýlda bir
Katýrlarlý seyyar kalaycýlara.
Bugünkü gibi yoktu elektronik oyuncaklar,
Laptoplar, kompiterler...
Bezden, tahtadandý oyuncaklarý.
Seksek, çelik çomak, körebe oynardý çocuklar.
Tütün sarýlýrdý,
Ortaya atýlýrdý tabakasý,
Herkes sarardý birer cigara.
Cepkenlerde benzinli çakmaklar taþýnýrdý,
Muhtar çakmaðý derlerdi adýna.
Her þey paylaþýlýrdý,
Her þey….
Paylaþýldýkça bereket saçardý.
Ahhhh!
Nerede o eski günler…
Gaz lambasý yakýlýrdý,
Erken yatýlýr erken kalkýlýrdý.
Televizyon yok, radyo yoktu,
Soba önünde sohbet edilirdi akþamlarý,
Dostluk vardý,
Samimiyet vardý,
Kapýlar güler yüzle açýlýrdý
Komþu, dost, akrabaya.
Küsmezdi kimse kimseye.
Yoktu cereyan, elektrik falan...
Sokaklar karanlýk,
Yýldýzlar parlak olurdu.
Damlarda yatýlýr,
Keyfi çýkarýlýrdý parlak ay ve yýldýzlarýn.
Bizim oralarda eskiden,
Atlar nallanýrdý;
Buðdaylar yüklenir,
Su deðirmenlerine taþýnýrdý.
Duvarlara geyikli halýlar,
Karþýsýna duvar takvimi asýlýrdý.
Kundura, iskarpin zengin iþiydi.
Orta hallisi gýslaved,
Fakiri yýldýrým marka lastik ayakkabý giyerdi.
Ýþte öyleydi eski zamanlar…
Kalmadý o yýllardan hiçbir eser,
Nostaljidir bana artýk;
Özlemini çekerim…
Ömer Adar-2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.