MAHŞERE KALSIN

Bu sabah bana günaydýn demedi sabah güneþi
Ben kendi çabalarýmla çizdim kaðýda
Renklerim kaybolmuþtu
Ne sarý kalmýþtý avuçlarýmda
Nede kýrmýzý turuncu bile yoktu
Bu sabah güneþ bana küsmüþtü

Solmuþtu rengi
Asýktý yüzü
Neden güneþ
Bir gülümsemeyi çok gördün bana
Ben kaðýtlara bile sýðdýramazken seni

Pusulasýný þaþmýþ gemi edasýnda rotasýzdý
Düþüncelerim
Fitili alev almýþ bombaydý hislerim
kasýmpatýlar begonyalar saklýyordu avuçlarým
Bardakta kalan son yudum çayýma inat
Sýcacýk bir hayat düþlüyordum
Olmadý
Güneþ bana küstü
Bende ona

Biraz fersiz birazda takatsiz
Neden dedim neden
Benim için doðmadýn
Gözlerini fal taþý gibi açýp
Sen ne zaman bana bir günaydýn dedin dedi
Afallamýþtým aptallaþmýþtým
Oysa onun göreviydi bana günaydýn demek
Kelimeler arasýnda kayboluyordum

Hayatýn keþmekeþ merdivenlerinde
Soluk soluðaydý dudaklarýmdan çýkamayan sözler
Haksýz yere yargýlýyordu güneþ beni
Ve haksýz yere ferman yiyordu yüreðim
Sen de haklýsýn be güneþ
Sende haklýsýn

Ýki sýfýr maðlup geldiðim bu hayatta
Bir tek ben haksýzým
Sen haklýsýn güneþ
Herkes haklý bir tek ben haksýzým
Hakkým mahþere kalsýn


ÞaiRiÇeM
Sosyal Medyada Paylaşın: