MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

ATLI KARINCA
ilhancaglı

ATLI KARINCA


14/6/2017

Ýnsan-ý Kâmil’in fikrinde Kur’an,
Allah isimleri; ondadýr her an.
Söylediði her söz; tam hakikattir,
Hakk’ýn tecellisi; O’na aittir.

Arif-i Billahtýr; hüküm bildirir,
Ýrþat eder kul’u; hýrka giydirir.
Öyle bir kitap ki; Ýnsan-ý Kâmil;
Bütün kitaplarý; cem eder; tekmil.

Nur-u Muhammedi; devamlý kýlar,
O’nun huzurunda; þaþmaz akýllar.
Her kulun nasibi deðildir bu hâl,
O’Nu Tanrý seçer; gerisi muhâl.

Hacý Ýlhan Çaðlý; Kitab’a baðlý,
Kulluðu gönülde; kalsýn devamlý,
Elest günü sanki; gözü önünde,
Allah’ýn zikriydi; kalbinde dün de.

H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)





























11/6/2017
Karýþýk yumaktýr; ruh’un halleri,
Kur’an ýþýðýnda çözülür ancak,
Sarp yamaçlardadýr; aþk kaleleri,
Ýnsan-ý-kâmille; dikilir sancak.

Kadir gecesinde indi; Kur’aným,
Sene’de eritip; bozma be zalým,
Resûlün emri var; hep koruyalým,
Din’i bozan herkes elbet’te yancak.

Birisi anlatsýn dersen Kur’aný;
Anlataný öðren, araþtýr, taný.
Ýçine bir ateþ atýp yakaný,
Sýkýca sarmala; ruh; O’na Kancak.

Akledelim diye; inmiþ Arapça,
Akýllar þeytanla; hayli harapça,
Kalbinde imânýn ; varsa bir parça,
Bize gerçekleri; Kâmiller suncak.

H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)






H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)


















11/6/2017

Tefekkür de tohum gibi,
Engin mânâ; olmaz dibi,
Mümbit toprak sanki gönül;
Yetiþtirir her çiçeði.

Yüzümdeki benden baþka,
BEN olmasýn bende; hâþâ.
O’ndan baþka var olan yok,
Düþünmezsen,gelmez akla.

Hangi damar elindedir,
Hangi sinir seni dinler,
Üç beþ kas’a emir verir,
Beyin dahi benden deðil.

Güç alýrsam; O tek vardan,
BEN gibi parlar flaman.
Zaman,zaman,
Akledersin.
Ampulü yaktýðýn zaman.
H.Ý.Ç. (Hacý Ýlhan Çaðlý).
NOT: Bu ampul siyasi deðil.



















ÝMAN NURU VE GERÇEK AHLÂK M. KÂZIM ÖZTÜRK

9/6/2017

<<Basîr>> Ýsmi her göze; tecelli etti gördük,
<<Semî>> ismi kulaða; iþit dedi de duyduk,
Her organda Allah var; hatta herbir hücrende,
Ýçindesin denizin; diyorsun: deniz nerde?

O’nun herbir isminde; yeteneðin var senin,
<<ALÎM>> ismi ile de; becerisi bilgenin.
<<Cemâl>> ve <<Celâl>> ile birlikte yaratýldýk,
Hangi isme uymaya; kendin karar ver artýk.

<<Hâdî>> ve <<Mudill>> ismi; Mümin ve kâfir gibi,
Ayný dinde olmamak; ferd’in kendi talebi.
Ancak Allah yaratýr; hayr’ý ve þerr’i her an,
Þerr’e rýzasý yoktur; Peygamberden’dir ferman.

Hacý Ýlhan Çaðlý kul; buldu da güzel okul,
Gelin kardeþ olalým; biribirine sokul.
Batýla bulaþmayýn; onlar yoldaki mayýn,
Güneþin ýþýðýnda; ne hükmü olur ay’ýn.

H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)




































ÝMÂN NURU VE GERÇEK AHLÂK (M. KÂZIM ÖZTÜRK)
8/6/2017

Ýnsaný yarattý; bilinsin diye,
Evrenler yarattý; bize hediye.
Gelmiþ, gelecek’le; gizli ve açýk,
Ýlmindedir O’nun. Bizde; çok azcýk.

O kadar yüce ki; benzeri yoktur,
Bir deðil evreni; sonsuzdan çoktur.
KÜN Emri yeterli; tüm evrenlere,
Bunlarý öðretir; erenlerine.

Noksan sýftlarla; anýlmaz Allah,
Oðlu, kýzý olmaz; Yalnýz O’ Ýlâh
Hiç bir þeyle deðil; en ufak birlik,
Ancak O’na lâyýk; bütün kibirlik.

Ölümle hayat da Ýrâdesidir,
Yüceliði diyen; ifadesidir.
Peygamberindedir; bütün gerçeði,
Peygamber soyudur; Tuba çiçeði.

Her þeyden öncedir; bütün varlýðý,
Sonsuzdur, her þeye; hükümranlýðý,
Ýster iyi dindar; ister günahkâr,
Eþittir kanunu; ihsan ve kahhar.

Yarattýðý herþey Allah’ý söyler,
Tövbeyi gözler de; af’ý çok sever,
Ýlim sahipleri; yetkili aðýz,
Ýmamýn son oðlu; kuvvetli vâýz.

Hacý Ýlhan Çaðlý; ilmin aþýðý,
Uzattý sultanlar altýn kaþýðý,
Anlat dedi bizi tuttu ýþýðý,
Öðrenin gerçeði; inþirah çaðý. (ÝNÞÝRAH=AÇILMA)
(Taassuptan kurtulma)
(gerçeðin meydana çýkmasý)
H.Ý.Ç. (Hacý Ýlhan Çaðlý)












































ÝMAN NURU
VE
GERÇEK AHLÂK (M. KÂZIM ÖZTÜRK)

ÝSÝMSÝZLEÞMÝÞ HER ÞEY; BÝR TEK ÝSÝM ALTINDA,
TABÝAT DEDÝÐÝMÝZ; ÞÝMDÝKÝ ADI DOÐA.
KABATASLAK GÖRMEYÝP; DERÝNÝNE DALARSAN,
EÐÝTÝCÝ VASFINDA; GERÇEÐÝ GÖRÜR ÝNSAN.

H.Ý.Ç.(HACI ÝLHAN ÇAÐLI)



ÝMÂN NURU
VE
GERÇEK AHLÂK

M.KÂZIM ÖZTÜRK

Ön sözünden ilhamla
4/6/2017

Ben herhangi kiþiyim deyip de geçemeyiz,
Senelerce uðraþýp; biriktirdiysek; çeðiz.
Tartmalý kendimizi; ahlâk yasalarýnca,
Birlikteliði; bozar; eksikse, bir karýnca.

Ýçindeki hükümet; Manevî terbiyedir,
Toplumu zararlardan; koruyan, tek iyedir.
Ýç varlýðýn yönünden; bu Allah korkusudur.
Resûl’e ve Kur’ana; uymanýn kokusudur.

H.Ý.Ç. Þühe yok ki Kur’an; Din’i öðretenimiz,
Kur’aný öðreten de; Pirimiz, efendimiz.
Hacý Ýlhan Çaðlý’nýn; çeþmesinden akan su;
Kendi îmâl’i deðil; kaynaðýndan, doðrusu.

H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)















14/6/2017

Ýnsan-ý Kâmil’in fikrinde Kur’an,
Allah isimleri; ondadýr her an.
Söylediði her söz; tam hakikattir,
Hakk’ýn tecellisi; O’na aittir.

Arif-i Billahtýr; hüküm bildirir,
Ýrþat eder kul’u; hýrka giydirir.
Öyle bir kitap ki; Ýnsan-ý Kâmil;
Bütün kitaplarý; cem eder; tekmil.

Nur-u Muhammedi; devamlý kýlar,
O’nun huzurunda; þaþmaz akýllar.
Her kulun nasibi deðildir bu hâl,
O’Nu Tanrý seçer; gerisi muhâl.

Hacý Ýlhan Çaðlý; Kitab’a baðlý,
Kulluðu gönülde; kalsýn devamlý,
Elest günü sanki; gözü önünde,
Allah’ýn zikriydi; kalbinde dün de.

H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)





























11/6/2017
Karýþýk yumaktýr; ruh’un halleri,
Kur’an ýþýðýnda çözülür ancak,
Sarp yamaçlardadýr; aþk kaleleri,
Ýnsan-ý-kâmille; dikilir sancak.

Kadir gecesinde indi; Kur’aným,
Sene’de eritip; bozma be zalým,
Resûlün emri var; hep koruyalým,
Din’i bozan herkes elbet’te yancak.

Birisi anlatsýn dersen Kur’aný;
Anlataný öðren, araþtýr, taný.
Ýçine bir ateþ atýp yakaný,
Sýkýca sarmala; ruh; O’na Kancak.

Akledelim diye; inmiþ Arapça,
Akýllar þeytanla; hayli harapça,
Kalbinde imânýn ; varsa bir parça,
Bize gerçekleri; Kâmiller suncak.

H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)






H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)


















11/6/2017

Tefekkür de tohum gibi,
Engin mânâ; olmaz dibi,
Mümbit toprak sanki gönül;
Yetiþtirir her çiçeði.

Yüzümdeki benden baþka,
BEN olmasýn bende; hâþâ.
O’ndan baþka var olan yok,
Düþünmezsen,gelmez akla.

Hangi damar elindedir,
Hangi sinir seni dinler,
Üç beþ kas’a emir verir,
Beyin dahi benden deðil.

Güç alýrsam; O tek vardan,
BEN gibi parlar flaman.
Zaman,zaman,
Akledersin.
Ampulü yaktýðýn zaman.
H.Ý.Ç. (Hacý Ýlhan Çaðlý).
NOT: Bu ampul siyasi deðil.



















ÝMAN NURU VE GERÇEK AHLÂK M. KÂZIM ÖZTÜRK

9/6/2017

<<Basîr>> Ýsmi her göze; tecelli etti gördük,
<<Semî>> ismi kulaða; iþit dedi de duyduk,
Her organda Allah var; hatta herbir hücrende,
Ýçindesin denizin; diyorsun: deniz nerde?

O’nun herbir isminde; yeteneðin var senin,
<<ALÎM>> ismi ile de; becerisi bilgenin.
<<Cemâl>> ve <<Celâl>> ile birlikte yaratýldýk,
Hangi isme uymaya; kendin karar ver artýk.

<<Hâdî>> ve <<Mudill>> ismi; Mümin ve kâfir gibi,
Ayný dinde olmamak; ferd’in kendi talebi.
Ancak Allah yaratýr; hayr’ý ve þerr’i her an,
Þerr’e rýzasý yoktur; Peygamberden’dir ferman.

Hacý Ýlhan Çaðlý kul; buldu da güzel okul,
Gelin kardeþ olalým; biribirine sokul.
Batýla bulaþmayýn; onlar yoldaki mayýn,
Güneþin ýþýðýnda; ne hükmü olur ay’ýn.

H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)




































ÝMÂN NURU VE GERÇEK AHLÂK (M. KÂZIM ÖZTÜRK)
8/6/2017

Ýnsaný yarattý; bilinsin diye,
Evrenler yarattý; bize hediye.
Gelmiþ, gelecek’le; gizli ve açýk,
Ýlmindedir O’nun. Bizde; çok azcýk.

O kadar yüce ki; benzeri yoktur,
Bir deðil evreni; sonsuzdan çoktur.
KÜN Emri yeterli; tüm evrenlere,
Bunlarý öðretir; erenlerine.

Noksan sýftlarla; anýlmaz Allah,
Oðlu, kýzý olmaz; Yalnýz O’ Ýlâh
Hiç bir þeyle deðil; en ufak birlik,
Ancak O’na lâyýk; bütün kibirlik.

Ölümle hayat da Ýrâdesidir,
Yüceliði diyen; ifadesidir.
Peygamberindedir; bütün gerçeði,
Peygamber soyudur; Tuba çiçeði.

Her þeyden öncedir; bütün varlýðý,
Sonsuzdur, her þeye; hükümranlýðý,
Ýster iyi dindar; ister günahkâr,
Eþittir kanunu; ihsan ve kahhar.

Yarattýðý herþey Allah’ý söyler,
Tövbeyi gözler de; af’ý çok sever,
Ýlim sahipleri; yetkili aðýz,
Ýmamýn son oðlu; kuvvetli vâýz.

Hacý Ýlhan Çaðlý; ilmin aþýðý,
Uzattý sultanlar altýn kaþýðý,
Anlat dedi bizi tuttu ýþýðý,
Öðrenin gerçeði; inþirah çaðý. (ÝNÞÝRAH=AÇILMA)
(Taassuptan kurtulma)
(gerçeðin meydana çýkmasý)
H.Ý.Ç. (Hacý Ýlhan Çaðlý)












































ÝMAN NURU
VE
GERÇEK AHLÂK (M. KÂZIM ÖZTÜRK)

ÝSÝMSÝZLEÞMÝÞ HER ÞEY; BÝR TEK ÝSÝM ALTINDA,
TABÝAT DEDÝÐÝMÝZ; ÞÝMDÝKÝ ADI DOÐA.
KABATASLAK GÖRMEYÝP; DERÝNÝNE DALARSAN,
EÐÝTÝCÝ VASFINDA; GERÇEÐÝ GÖRÜR ÝNSAN.

H.Ý.Ç.(HACI ÝLHAN ÇAÐLI)



ÝMÂN NURU
VE
GERÇEK AHLÂK

M.KÂZIM ÖZTÜRK

Ön sözünden ilhamla
4/6/2017

Ben herhangi kiþiyim deyip de geçemeyiz,
Senelerce uðraþýp; biriktirdiysek; çeðiz.
Tartmalý kendimizi; ahlâk yasalarýnca,
Birlikteliði; bozar; eksikse, bir karýnca.

Ýçindeki hükümet; Manevî terbiyedir,
Toplumu zararlardan; koruyan, tek iyedir.
Ýç varlýðýn yönünden; bu Allah korkusudur.
Resûl’e ve Kur’ana; uymanýn kokusudur.

H.Ý.Ç. Þühe yok ki Kur’an; Din’i öðretenimiz,
Kur’aný öðreten de; Pirimiz, efendimiz.
Hacý Ýlhan Çaðlý’nýn; çeþmesinden akan su;
Kendi îmâl’i deðil; kaynaðýndan, doðrusu.

H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)































3/6/2017

Atlý karýnca dünya; bir müddet yaþarsýn ya;
O güç senin deðil ki? Ne bu hýrs, ne bu riya.
Ebedî ve ezelî. Bir güç var; sende eli,
Neden göremiyorsun? Arz’a geldin, geleli.

Acýktýrýp yedirir, üþþütür de giydirir,
Yaþadým zannedersin. Ama; gücü O’ verir.
Enerji yapar sende: Ölüm her an ensende,
Sen; sende deðilsin ki? Her gün; BENÝM; desen de.

Ancak tefekkür verdi; düþün de aklet diye,
H.Ý.Ç. Bir þeyle övünme; ömür sana; hediye.
Sendeki ele sarýl. Çalýþdur; harýl harýl,
Sevildiðini anla; iyi dostlarla karýl.

Hacý Ýlhan Çaðlý da; dostla mutluluk buldu,
Dost çekip de çýkarýr; insan nefs’de kayboldu.
Düþün cennetten kovdu; þeytan seni oyunla,
Hiç dost olup yaþar mý? Hain kurtlar; koyun’la.

H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)



















3/6/2017

Atlý karýnca dünya; bir müddet yaþarsýn ya;
O güç senin deðil ki? Ne bu hýrs, ne bu riya.
Ebedî ve ezelî. Bir güç var; sende eli,
Neden göremiyorsun? Arz’a geldin, geleli.

Acýktýrýp yedirir, üþþütür de giydirir,
Yaþadým zannedersin. Ama; gücü O’ verir.
Enerji yapar sende: Ölüm her an ensende,
Sen; sende deðilsin ki? Her gün; BENÝM; desen de.

Ancak tefekkür verdi; düþün de aklet diye,
H.Ý.Ç. Bir þeyle övünme; ömür sana; hediye.
Sendeki ele sarýl. Çalýþdur; harýl harýl,
Sevildiðini anla; iyi dostlarla karýl.

Hacý Ýlhan Çaðlý da; dostla mutluluk buldu,
Dost çekip de çýkarýr; insan nefs’de kayboldu.
Düþün cennetten kovdu; þeytan seni oyunla,
Hiç dost olup yaþar mý? Hain kurtlar; koyun’la.

H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)




Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.