ÇARE
Çarem deðil, dedim sana, yar benim,
Her gün yaðacak baþýma kar benim,
Alýþmýþým, iflah olmam zor benim;
Kaçamazsýn istesen kaderinden,
Nice çeksen, kopacak bir yerinden!
Gam teknesi her gün kapýma gelir,
Sanýrým ki, bu gün son davetidir,
Tuttuðumuz bir sevdanýn ipidir;
Bir türlü bitmiyor mel’un makara,
Derdine doymazmýþ hiç bir fukara.
Ya ben biteceðim, ya aþk bitecek!
Ben yandýkça, senin bacan tütecek.
Ya bu dünya ikimize yetecek;
Kim sevmez ki, beleþ gelse odunu,
Almýþsýn sen, enayinin tadýný...
Gel beni de azat eyle ne olur!
Burak olsa bunca yolda yorulur,
Sorularýn çetininden sorulur;
Vermeyince çekerler her gün dara,
Cevaplarsan atýyorlar zindana.
Nasýl düþtüm, ben bu derdin içine,
Bir el etse kalkýp giderim Çin’e,
Uslanmaz bilirim gönlüm, bak yine;
Oldum iþte, ekmeðimden, aþýmdan,
Yeter artýk, n’olur çek git baþýmdan!
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.