Aslýnda hayatýmýza giren herkes bir þeyler alýp gider bizden.. Farkýna varmayýz önceleri, ayrýlýðýn acýsýyla kývranýrýz sadece.. Yokluðunu ölüme benzetiriz, zindan olur yaþam.. Ve o acýya alýþmaya baþladýðýmýz an.. Farkýna varýrýz.. Kaybolan gülüþlerimiz, artýk kimseye güvenemeyiþimiz.. Bir daha asla ayný insan olmayacaðýmýzý anlarýz.. Çevremizden uzak dururuz, yalnýzlýða sýðýnýrýz, Sonrasý hep hüzündür.. Çünkü yeni biri olsa bile sürekli gidene benzetiriz geleni.. O yüzden mutlu olamayýz, mutlu edemeyiz.. Giden aslýnda çok þey götürür giderken..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Buse Toprak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.