Matematik kulvarýndaydým seni seninle çarpýp, senle seni toplayýp, seni senden çýkardým sonra sana böldüm. Yine de hiç bir alanda eksiðin olmadý, hep fazlalarýn vardý. Fakat "ortada bilimsel sapma var" dedi, bilim adamlarý karanlýkta konuya dayanak aradýlar telaþla ama bulamadýlar. Gönlüm seni hep köpürtüp yüceltmeyi sevmiþti... Nedenini bir türlü onlara anlatamadým. Bu kez de müzik kulvarýna koyuldum. Tüm naðmeleri topladým; tomurcuk gülleri derler gibi, serptim baþýna sessizce bazýlar takýlýp saçlarýna seni bilinmez bir melodiye çevirdi. Ama ben yine de anlýyor ve seviyordum Hep, dinledim coþkuyla hiç ama hiç usanmadým. Sen de gözlerini kapatýp, kendi iç cevherini biraz dinler misin ? Halit Özdüzen
Sosyal Medyada Paylaşın:
HALOZDUZEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.