Kaybediþlerim sevginin bittiði yerde baþladý Ne hayaller kurmuþtum oysa Ne anýlar yazmýþtým gönül defterime Kendi ellerimle uðurluyorum Yüreðime mutluluk veren küçüðümü Nedir bu gecenin sessizliði Her gece yýldýzlarým dizilirken saf saf Neden kayboldular evrenimden Yüreðimi yakacaðýný bile bile Neden sustum bu gece Zamanýn durmasýný ne çok istedim Suskunluk çöktü üzerime,, Dilim düðümlendi bir þey söyleyemedim Yalnýzým,deqiþecek ömrüm bir qecede... Ayak izler bile kalmayacak Elele tutuþtuðum bu sahillerde Martýlarýn çýqlýðý yok olacak Ve içimde baþlayan haykýrýþ Hiç dinmeyecek biliyorum.. Herþeye izin verdim bu gece Yokluðun hsnçer misali saplansada yüreðime Her gece sen diye Yastýðýma sarýlýp mutluluk aradým Ben bu güne karýþýp dünü unutanlardan deðilim Teninin kokusunu özledim Ýçimde durdurak bilmeyen Yangýnlarýma raðmen Sustum Sosyal Medyada Paylaşın:
PAMUKŞEKERİM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.