ey güzellik gözlerime indirdiðin inmeler akla ziyan, tersiden dönen bir dünya mý acep üzerinde yaþadýðýmýz, tek mucizesi tahtalý köy gibi sanki, kara kara odalar ýþýða mahçup sessizliði bavulcuya borçlu gürültüler koparken...
ey güzellik tahteravallinin üstüne oturmuþ bir zaman kavuðunu çýkaramýyor üzerinden bir türlü, yük olmasý hiçten bile deðil kal desem kim kimi dinliyor ki, göz kaþý çýkarsýn dökülürken naðmeler...
ey güzellik tut elimden sorma kimsesiz diyarlar da iþimiz ne diye, mavilere bulanmak bir nevi bir sitem sözler nafile kelimeler aciz bugün varken yarýn yokken belki de hiç olmadýk...
(Berlin,12.06.2017)
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.