GİDENLER

Önce bir yaðmur yaðar, uyandýrýr topraðý
Umutlar tazelenir, boy verirken fidanlar
Sonra fýrtýna kopar, boynun büker çiçekler
Anýlar býrakýrlar, sessiz sessiz gidenler.

Zaman akýp giderken, zor varýlýr farkýna
Ýç geçirir bakarsýn, þöyle dönüp arkana
Bazen sitem edilir, þanstan talihten yana
Huzurludur ömrünü, sevgi ile güdenler.

Gözleri bulut kaplar, akýlda geçen yýllar
Nede zor aþýlmýþtý, engebeli o yollar
Vefa akla gelirmiþ, tökezleyince kullar
Acýya gark ederler, erken veda edenler.

Su bile akýp akýp, kendi bulur yönünü
Lâkin insan eremez, görmeyince önünü
Hüzün kaplar sineyi, yâd ederken dününü
Mahþere yol alýrlar, toprakta ki bedenler.

Sosyal Medyada Paylaşın: