Nehir di adı

Nehirdi adý!
Fýrat yakýnlarýnda doðmuþtu,
Yýllarca dolandý durdu,
Fýrat Dicleye hesap sorarcasýna...


O hep aðlýyordu,
Gözleri yaðmurdu,
Adý gibi, nehirlere dönüyordu bazen,
Gözyaþlarý...


Küçük yaþta evlendirilmiþ,
Memleketinden ayrýlmýþtý.
Yaþlý bir adama peþkeþ çekilmiþti,
Hasta bir kumaya bakmak için!


Ah Nehir!
Senin nehrin kendinle gelmiþmiydi ne,
Senin rüzgarlarýn hep Fýrattan esmiþti,
Dicleyle Fýratýn karmaþasýydý bu...


Yýllar ,yýllar geçmiþ eþi de ölmüþ,
Hala kumaya bakmaktaydý,
Öksüz yazýlmýþtý kaderi,
Kendisi gibi...


Doðuþtan öksüz, doðuþtan yetim,
Ana yok ,baba yok,
Kýsaca baþlarýndan savmýþlardý Nehiri,
Vermiþlerdi o yaþlý adama...


Ona baksan hayat bu!
Ona baksan kader!
Deðiþmeyecek sandýðý ,
Hayat olmuþ kendince heder...


Eþi olmadan da yýllar geçti,
Bir kumaya bakarak, nehirlerini akýtarak,
13 ünde geldiði yolda 20 yýlý geçmiþti,
Nehirin...


Bir gün geldi, kuma da öldü,
Ýlk günden evlatlýklarý,
Nereye gönderceklerini düþünüyordu,
Tabi iþleri bitmiþti!


Hepsi eþinden kýskanýyordu,
Hepsi ,artýk baþka gözle bakýyordu,
Çok güzeldi Nehir!
Hoþ ve alýmlýydý.


Bizde sülün gibi derler ya,
Tez evden gitmeliydi.
Evlendirmelilerdi onu.
Olacaðý buydu...


Bizim Mustafa!
Akrabamýz sayýlýrdý,
Eþi ölmüþ, kendine eþ arýyordu,
Çocuksuzdu, o da Nehir gibi...


Tanýþtýlar ve hemen geldi Nehir,
Hemen aileye karýþtý,
Nehirleri dinecekti artýk,
Yetimliði son bulacaktý...


Fýrat ve Diclenin serzeniþleri bitmiþ miydi artýk?
Bitmiþmiydi kötü günler?
Mutluluk mu gelmiþti Nehire artýk?
Gerçek bir yuva vermiþti Rabbim ona da!
Mutlu ol nehir !
Mutlu ol!

Demet Akyürek
Sosyal Medyada Paylaşın: