KAÇ KERE HEMDE

Kimse bana kederden, hüsrandan bahsetmesin;
Þu hayat sýnavýnýn zor’unu da gördüm ben…
Yanmayanlar bilmeden hemen sitem etmesin;
Sönmeyen ateþlerin kor’unu da gördüm ben…

Kimseye ah etmedim kimseye darýlmadým;
Eyvallahýn üstüne isyana sarýlmadým;
Kabardý gönül deryam, çaðladým, durulmadým;
Yaþ döken gözlerimin zar’ ýnýda gördüm ben…

Öyle kolay sanmayýn dertlerimin kervaný;
Yol alýrken her nefes yazýlmamýþ fermaný;
Uzaktan seyredin siz þu bacasýz dumaný;
Simsiyah saçlarýmýn kar’ýnýda gördüm ben…

Görseniz de halimi beni bensiz anmayýn;
Tutuþmayýn feryada benim gibi yanmayýn;
Yaþadýðým günleri ballý – börek sanmayýn;
Boðazýmda lokmanýn çor’unuda gördüm ben…

Mutluluk bir sayfaydý kapandý bittÝ derken;
Yolculuk ah yolculuk ama geç ama erken;
Meçhule koþaradým ve dörtnala giderken;
Attýðým adýmlarýn dur’unuda gördüm ben…

Kürekleri kýrýlmýþ sandalla denizlerin;
Kýymetini anladým sayenizde sizlerin;
Ýçine adým atýp karanlýk dehlizlerin;
Düþtüðümde ölümün var’ýný da gördüm ben…

Ali ALTINLI – 11.06.2017
Saat: 23:55

Sosyal Medyada Paylaşın: