Bilinç altýmý periþan eden Baþrol oyuncusuydum zamanýn birinde. Anýn birinde Sen oluyordum,birinde ben Biz olamýyordum bir türlü.. Anlamsýz harflere sýkýþmýþ iki kelime arasýnda boðuluyordum Kekemeliðin girdabýnda..
Kaný delibozuk gençtim sahnede, Çýkmazýn ortasýnda kahkahalar atýyordum, Hýrçýnlaþýyordum, sonra þeytan oluveriyordum!.. Baþkaldýrýyordum.. yok sayýyordum yeminleri…
Korkuyordum Anýn birinde.. Esaretinde ben Ölmeye mahkumdum Biliyordum..
Sakinleþiyordum.. çözülüyordu tümcelerim Kýrmýzýlar gecesinde dilimden Þuursuzca.. Sonra Leyla oluveriyordum ay ýþýðýnda Aþkýný arýyordum gökkuþaðýnýn beyazýnda Gel.! diyordum Alevinin en harýnda Bugün yanasým var!
Sosyal Medyada Paylaşın:
EFSUNKAR1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.