ey günah yüklü nefsin sahte ve arsýz gardiyaný
koyup da git gayri býrakýþta da beni bana
dalýndan kopuþta düþen kuru bir yaprak gibi
kurtulsun esaretim tamahlarýmýn o azgýn selinden
ömür boyu da prangalý mahkum gibi de tutman beni kudurtur
çek ellerini en zayýf ve en mahrem yerimden
ki olmayayým firavun gibi bende dinimden
düþüncesizliðimin her aný da hep karnýmý aðrýtýr
orta yerde çürük imanlý birisi gibi de hiç kalamam
býrak da oluk gibi aksýn benden emek ve ter
veya iklimini þaþýrmýþ saçma bir yaðmur misali
kudurtma her tür emval ile þu yufka gönlün çeliþkisini
koy da az da olsa bir durulsun þu yorgun yüreðimi
kuru bir parça ekmek bile bulsam o da bana yeter
sen bin bir düþmana eþ deðersin her türlü kasýtlarýnla
senin bize verdiðinse
yarama bir nebze dahi merhem olabilse bari hiç deðilse
oysa koca bir güruhlarla ve görkemle çýkýlýyor her türlü yola
az bir zamanda tüm ömürler düþüp de kalýyor fiyaskoya
görmesem de olur o miskin yüzlerinizin o çirkef yerini
ve sizler de beni hiç bilmeseniz de olur
duygularýmýn yönünün de her vakitte hakka taraf olduðunu
hele ki o gök mavisi hayalimi
güç yetiremezliðimde elim de kolum da hep baðlý kalýr
hep pýrpýr çarptýrýyor Rahman serçeden küçük þu gönlümü
çýkmýyor ki hiç içimden kusurlarým her aný da hep karnýmý aðrýtýr
hep iblisi bir baský altýnda kartlaþtýrýlýyor
çocuksu ve saf yanlarýmýz
bilinçsizlik içinde savruluþta da arttýkça yaþýmýz
he an da þeytani hislerle rezilliðin içinde býraktýrýlýyor
kirletiliþte çürütülür her türlü yanýmýz
ey hatalarýyla koskoca daðlarý aþan salak gönül
vakit mi oda çok tez vakitte biter
ömrü yok ediþte çarçabuk da geçiþte de koyup gider
fýtratýma en kýraç araziden bir avuç toprakta olsa kifayetli
toprak çeksin de emeklerimin terini o da bana yeter
bir de yanýmda semavi bir yandaþ olsa bu cana teyitli
bil ki ben hikmet yolunda garip ruhlu bir biçareyim
kusurlarýný günah saydým sayalý þu ömrümün
oda beklermiþ meðer her an bir hikmet kapýsýný aþýndýrmamýzý
çoktan azat ettim adý bile silindi gitti nefsimin
biz bir akýl hastasýymýþýz meðer ki doðrusu
kimse bize geri veremez ki boþa harcanan onca yýllarýmýzý
ondandýr içimi kývrandýran onca karýn aðrýsý
artýk beni býrak ki
o pak yola tez vakitte þevkle girebileyim
düþ yakamdan artýk akar su kir tutmaz ki
illa ki de baðlamaya çalýþýp da durma boynuma ben korurum varýmý
nefis denen o zehirli yýlanýn kirli yularýný
þunu da çok iyi bil ki elimde de aþk ile sarýldýðým ipi var yaratanýmýn
elbette ki “haþr, mü’minlere çok kolay, kafirlere ise çok çetin olacaktýr.”
haþýr oluþta koyup da gitti ya içimden tüm kusurlarým
sonsuzluðun yolu meðerse
çok mu çokça da haline þükürden geçermiþ iþin doðrusu
bir anda da geçip de gidiþte bitti iþte ol melun karýn aðrýsý...
(10.06.2017) AZAP...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... -Dert üstüne dert sundun… Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!