eþimle oðlumun bekar öðrenci evine.. ne olacak ki anne ya; evdi.., þehirdi, üniversiteydi, kaderdi dýrdýr etti sonra taksiyle otele, gittik baþka da bir otel yoktu ki kavga etti; lanet okudu durdu her zaman yaptýðý gibi
oðlanýn evine yollandým, yerim varken en güzeli ..
daha dýþarýya çýktýðýmda biri; pencereden seslendi oydu, koþarak bana geldi.. sevindirdi, koluma girdi sustuk.. arkadaþtý, kadýndý, merhametli, müþfik sevgili hamarattý, bulaþýklarý evi temizledi, düzenledi sildi
bir yanda makarna, iki yumurta, çay da demlendi…
her eve; her gönle gerekli böyle biri.. Þükür!
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.