BU BİZİM HİKAYEMİZ
Ýlk insan ve peygamber Adem idi tarihte
Secde eyledi melekler, tasdik etti birlikte
Lakin Ýblis istisna, o secdeyi reddetti
Allah sordu Ýblis’e, “Neden secde etmedin?”
“Mazeretim þudur ki ben ateþten, o toprak
Kýyaslarsan sen bizi, ateþ üstün topraktan.”
Ululandý pis þeytan ve kovuldu huzurdan
Rahatça yaþayýn dendi iki eþe Cennette
Tam huzurla yaþarken, Ýblis gelip kandýrdý
Utandýlar, Rableri uyarýnca onlarý
Lazým olan tövbeyi yaptýlar ikisi de
Uzun çok uzun yýllar geçti aradan
Þarkta idi birisi, diðeri de batýda
Tövbeler kabul oldu, buluþtular ortada
Uzun süren ayrýlýk hitam buldu sonunda
Razý oldu Yaratan, bu ikisi kavuþtu
Binlerce yýl geçti aradan, insanlar çoðaldýlar
Ýblisler de hakeza, insanla çoðaldýlar
Zira Ýblis süre aldý Yüce Allah’tan
Elinden geldiðince ayýrýr insaný doðru yoldan
Modern çaða uyup aslýmýzý bozmadan
Üstümüze gelene baðýrýp çaðýrmadan
Müslüman’ýn kalbini bir hiç için kýrmadan
Ýnsanlýðýmýzý yitirip de þeytanlaþmadan
Nedir,nasýl, ne için araþtýrýp ve dahi
Cenab-ý Hakk’ýn emirlerini bir bir
En ince ayrýntýya kadar düþünüp
Yaþamalýyýz hep birlikte
Arkamýzda güzellikler býrakýp
Þeytanýn tekerine çomak sokarak
Aramýzda iyiliði yayarak
Rabbimizden hiç umudu kesmeden
Ýçimizden geldiðince bol bol
Salih amel iþleyip, bütün bunlara
Emr-i bil maruf, nehy-i anil münkeri
Katarsak, hayatýmýz þen, sonumuz hayýr olur
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.