Tedbiri alýnmýþ bir mâzeret, uydurulmuþ bir yalan gibiydi gözlerinin kýyýsýnda görünmek. Ölüme alýþtýrýlmýþ çekimser korkulardan, artýk tümcelerden seni sonraya ç/ekimlerken; sýcacýk ocaðýndan baðýr çaðýr bir türkü peydâ oluyor dilimin ucunda:
"Kimse seni sevmeyecek! Bu bir gerçek. Ýster kul ol ister köle; tüm aþklar bir gün bitecek!"
Parmak aralarýmdan kayýp dökülürken peþine saçlarýn, mecbûriyetlerini geçmiþ zamâna hükümlüyor her adýmýnda. Kaçar adým gidiyorken mi dön -meliydin? Yoksa hiç mi gel -memeli? Sýzlayan kemiklerim birer birer dökülürken ayak acýna: sýzlayan kemiklerim birer birer sökülürlerken; "artýk" darýsý baþýna. D/arýsý aþýna. .
Sosyal Medyada Paylaşın:
ferhatcolak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.